Η παρούσα ερευνητική εργασία αναζητά τη σχέση του ελληνικού φυσικού τοπίου με την αρχιτεκτονική του Νίκου Βαλσαμάκη μέσω της διερεύνησης των αρχιτεκτονικών περιόδων του και έργων που ανήκουν σε κάθε μια από αυτές. Ειδικότερα, η ανάλυση επικεντρώνεται σε κατοικίες, όπως την κατοικία Παράσχη στην Ανάβυσσο (1963), την κατοικία Λογοθέτη στο Σούνιο (1976), την κατοικία Καρακώστα στην Κηφισιά (1978) , καθώς και στις κατοικίες στο Πόρτο Χέλι (2002) και Αντίπαρο (2013). Επιπλέον αναλύονται και τα ξενοδοχεία “Αμαλία” στους Δελφούς (1965), στην Ολυμπία (1979) και στο Ναύπλιο (1983). Το τελικό στάδιο της έρευνας περιλαμβάνει την σύγκριση μεταξύ των αναλυθέντων περιόδων, αποκαλύπτοντας έτσι τις διαφορές στις προσεγγίσεις που χαρακτηρίζουν τα κτίσματα του Βαλσαμάκη όσον αφορά τη σχέση τους με το φυσικό τοπίο και το περιβάλλον ένταξης τους. Με αυτήν την σύγκριση αναδύονται οι εξελίξεις και οι διακυμάνσεις που συμβαίνουν κατα τη διάρκεια της πορείας του αρχιτέκτονα, ενώ παράλληλα αναδεικνύεται η δυναμικότητα του έργου του.