Το έργο με τίτλο Ιδιότητες της αστικής ύλης: ένας τοπολογικός ισομορφισμός από τον/τους δημιουργό/ούς Limnidou Markella διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Μαρκέλλα Λημνίδου, "Ιδιότητες της αστικής ύλης: ένας τοπολογικός ισομορφισμός", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2024
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.99198
Στην παρούσα ερευνητική εργασία θα διερευνηθούν οι καταστάσεις και οι μεταβολές των αρχιτεκτονικών έργων της ανώνυμης και επίσημης αρχιτεκτονικής, στον ευρωπαϊκό χώρο από την προϊστορία έως και σήμερα. Στόχος είναι η κατανόηση των ιδιοτήτων της «αστικής ύλης» και των χαρακτηριστικών των μεταβολών της. Για να γίνει εφικτό αυτό, θα χρησιμοποιηθεί ως σύστημα μελέτης η κλασική και σύγχρονη φυσική θεωρία, η οποία λόγω της χωροχρονικής διαφοράς μεταξύ παρατηρητή (10-1) και αντικειμένου μελέτης (10-10), παρέχει τα κατάλληλα εργαλεία για μακροσκοπική και μικροσκοπική παρατήρηση, μελέτη και τελικά ανάγνωση των μεταβολών των αρχών της αρχιτεκτονικής. Επίσης, καθώς το σύστημα μελέτης καθορίζει τις ιδιότητες του αντικειμένου μελέτης,1 τα αρχιτεκτονικά έργα, απαλλαγμένα πλέον από το δίπολο άνθρωπος-φύση, μετατρέπονται σε παρατηρήσιμα φαινόμενα που μπορούν να περιγραφούνε από τους ίδιους φυσικούς νόμους που περιγράφουν όλα τα υπόλοιπα συστήματα, τα οποία ανήκουν στην μέχρι σήμερα γνωστή υλική πραγματικότητα, και τελικά αυτό που τα ξεχώριζε από τα υπόλοιπα, είναι η σχετική απόσταση μεταξύ παρατηρητή και αντικειμένου μελέτης. Συνεπώς, η μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, από το εύρος κλιμάκων: 1:1 - 1:104, στις κλίμακες 1:10-10 (ατομική κλίμακα) και 1:109 (υπερμεγέθης μαύρη τρύπα), δεν αποσκοπεί στην αντικατάσταση και απλούστευση των αφηγήσεων των κοινωνικών επιστημών της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, αλλά σε μία διαισθητική συνύφανση (αμυγδαλή) ενός συνεκτικού δικτύου (ιππόκαμπος) μεταξύ των μεμονωμένων ορθολογικών χώρων των επιστημονικών πεδίων (προμετωπιαίος φλοιός).