Αναζήτηση

Πλοήγηση

• Κοινότητες
• Συγγραφείς
• Έτος
• Τίτλοι
• Θέματα

Ο Χώρος μου

• Είσοδος

Ανάλυση ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος σε επιληψία μετά από διακρανιακή ηλεκτρική διέγερση με χρήση μοντέλων συνδεσιμότητας και μηχανική μάθηση

Tsipouraki Alexandra

Πλήρης Εγγραφή

---

Περίληψη

Η επιληψία, αποτελεί μία από τις πιο κοινές νευρολογικές διαταραχές, πλήττοντας περίπου 50 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως και επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Συμβατικά, τα συμπτώματα της επιληψίας διαχειρίζονται μέσω της χορήγησης αντιεπιληπτικών φαρμάκων ή, όπου είναι εφικτό, μέσω χειρουργικής επέμβασης. Ωστόσο, η συχνή εμφάνιση περιπτώσεων φαρμακο-ανθεκτικής, μη χειρουργήσιμης επιληψίας, μας ωθεί στην αναζήτηση νέων, εξατομικευμένων, μεθόδων θεραπείας. Μεταξύ αυτών, η άμεση Διακρανιακή Ηλεκτρική Διέγερση (tDCS) έχει αναδειχθεί ως πολλά υποσχόμενη λύση. Η παρούσα εργασία εστιάζει στη μελέτη εγκεφαλογραφημάτων (ΗΕΓ) που προέρχονται από μία N-of-1 μελέτη με στόχο την εξέταση της επίδρασης της εφαρμογής πολυκαναλικής tDCS (mc-tDCS) σε ασθενή με φαρμακοανθεκτική επιληψία. Σε αυτό το πλαίσιο, είχε διεξαχθεί ένα Distributed Constrained Maximum Intensity (D-CMI)-based-mc-tDCS and sham stimulation πείραμα συνολικής διάρκειας δύο εβδομάδων. Τόσο το πείραμα πραγματικής διέγερσης όσο και εικονικής εφαρμόστηκαν δύο φορές κάθε εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας για 20 λεπτά η κάθε μία. Τα δεδομένα ΗΕΓ καταγράφηκαν για 1 ώρα πριν και μετά τη διέγερση. Οι ειδικοί, διαπίστωσαν μία ιδιαίτερα σημαντική μείωση της συχνότητας εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων μετά τη διαδικασία διέγερσης, ενώ δεν παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο μετά την εικονική διέγερση. Σκοπός μας, είναι να αξιολογήσουμε τα μοτίβα συνδεσιμότητας που προκύπτουν από τη μελέτη των καταγραφών ΗΕΓ, με την εφαρμογή της μεθόδου γενικευμένης Μερικής Κατευθυνόμενης Συνάφειας (gPDC) πριν και μετά την πραγματική και εικονική διέγερση αντίστοιχα. Οι αρχικές καταγραφές, διαιρέθηκαν σε υποσήματα διάρκειας 3 δευτερολέπτων, στα οποία μετέπειτα εφαρμόστηκε και μελετήθηκε η gPDC. Κατόπιν, τα χαρακτηριστικά που προέκυψαν από την προαναφερθείσα μελέτη συνδεσιμότητας καθώς και κάποια στατιστικά μεγέθη, εισήχθησαν σε μοντέλα Μηχανικής Μάθησης, προκειμένου να επικυρωθούν τα προγενέστερα ευρήματά μας.Τα τελικά αποτελέσματα κρίνονται ενθαρρυντικά, καθώς η ανάλυση συνδεσιμότητας επικύρωσε τα αποτελέσματα που είχαν προκύψει από το αρχικό πείραμα, επιβεβαιώθηκε η επιληπτογόνος περιοχή, όπως και η μείωση των καταγεγραμμένων επιληπτικών κρίσεων μετά την πραγματική ηλεκτρική διέγερση. Τέλος, τα μοντέλα μηχανικής μάθησης επιβεβαίωσαν τη μελέτη συνδεσιμότητας μέσω της εμφανούς μείωσης ποσοστών επιτυχημένου διαχωρισμού των κλάσεων από τα μοντέλα πρίν και μετά την πραγματική διέγερση, ενώ δεν παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο για την εικονική. Η παρούσα εργασία, επιχειρεί να συμβάλλει στην περαιτέρω διερεύνηση και κατανόηση των νευρικών μηχανισμών και συνδέσεων που υπόκεινται της επιληψίας, χρησιμοποιώντας μία μη επεμβατική μέθοδο καταγραφής δεδομένων. Η δυνατότητα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους μπορεί να ενισχύσει μελλοντικά το βάθος και την αξιοπιστία των ευρημάτων της συγκεκριμένης ανάλυσης, προσφέροντας μία πιο πλούσια κατανόηση των επιδράσεων της διακρανιακής ηλεκτρικής διέγερσης στην επιληψία.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες