Το έργο με τίτλο Η στέγαση της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως τις μέρες μας | Αρχιτεκτονικές και τυπολογικές διερευνήσεις από τον/τους δημιουργό/ούς Zacharaki Michaela, Tzirvelaki Sofia διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Μιχαέλα Ζαχαράκη, Σοφία Τζιρβελάκη, "Η στέγαση της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως τις μέρες μας | Αρχιτεκτονικές και τυπολογικές διερευνήσεις", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2023
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.99057
Η στέγαση της Δικαιοσύνης ήταν ανέκαθεν ένας σημαντικός φορέας ιδεών, θεσμών και αντιλήψεων. Τα Δικαστικά Μέγαρα καταδεικνύουν έμμεσα την άρρηκτη σχέση αρχιτεκτονικής και εξουσίας. Οι συμβολισμοί τους, ήδη από τον 19ο αιώνα, επιτεύχθηκαν με ποικίλους τρόπους, με έναν από αυτούς να είναι η επιλογή της θέσης τους στον αστικό ιστό της πόλης. Συχνή είναι και η θεία αναφορά της ανθρώπινης δικαιοσύνης, η οποία συνειρμικά ανακαλείται κατά την απονομή της.Σκοπός της εργασίας είναι η τεκμηρίωση καθώς και η αρχιτεκτονική, τυπολογική και μορφολογική εξέταση των Δικαστικών Μεγάρων στην Ελλάδα, των δημόσιων κτηριών με τον σημαντικότερο αστικό συμβολισμό, από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους (1834) μέχρι το 2000.Αντικείμενο της έρευνας αποτελούν υλοποιημένα Δικαστικά Μέγαρα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως το 2000 σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, τα οποία κτίσθηκαν εξ΄αρχής για αυτόν τον σκοπό χωρίς να αποτελούν μετασκεύες υφισταμένων κτηρίων. Συγκεκριμένα μελετώνται δέκα Δικαστικά Μέγαρα, τα οποία συγκροτούνται σε δύο επιμέρους ενότητες με χρονολογική τομή τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος στάθηκε αφορμή για αναθεωρήσεις σε αρχιτεκτονικό και αστικό πεδίο. Στην πρώτη ενότητα (πριν τον Β’ ΠΠ) αναλύονται τα Δικαστικά Μέγαρα Ναυπλίου, Κορίνθου, Πάτρας και Τρίπολης, ενώ στην δεύτερη ενότητα (μετά τον Β’ ΠΠ) τα Δικαστικά Μέγαρα Λάρισας, Λιβαδειάς, Αθηνών/Άρειος Πάγος, Θήβας, Αιγίου και Τρικάλων.