Το έργο με τίτλο Επαναπροσδιορίζοντας το δυναμικό όριο του αστικού λιμένα: πρόταση αναβίωσης του παράκτιου μετώπου του Ηρακλείου από τον/τους δημιουργό/ούς Neokleous Charalampos, Nithavrianaki Ioanna διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Χαράλαμπος Νεοκλέους, Ιωάννα Νιθαυριανάκη, "Επαναπροσδιορίζοντας το δυναμικό όριο του αστικού λιμένα: πρόταση αναβίωσης του παράκτιου μετώπου του Ηρακλείου", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2023
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.96387
Στη σύγχρονη συνθήκη, η άλλοτε αλληλεξαρτώμενη -τόσο συμβολικά όσο και λειτουργικά- σχέση πόλης-λιμένα δεν υφίσταται πλέον. Το Ηράκλειο, ως τυπική μεσογειακή πόλη-λιμάνι χαρακτηρίζεται από όλες τις παθογένειες που προκύπτουν από τον διαχωρισμό πόλης και λιμένα, με το λιμενικό μέτωπο να διακρίνεται από χωρικές ασυνέχειες, υποβαθμισμένους και εγκαταλελειμμένους χώρους και διαφορετικές δομικές κλίμακες. Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την αστική ενεργοποίηση του θαλάσσιου/λιμενικού μετώπου του Ηρακλείου μέσα από ένα ενιαίο σύνολο επεμβάσεων. Με στόχο την υπέρβαση του «εγκαταλελειμμένου κατωφλιού», η πρόταση εστιάζει στις «επιφάνειες διεπαφής» μεταξύ πόλης και λιμένα, όπου μέσω της διαμόρφωσης του δημόσιου χώρου, των χώρων πρασίνου και του σχεδιασμού χώρων και κτηρίων αναφοράς, επιχειρείται η δημιουργία μιας νέας αστικής κεντρικότητας. Ερμηνεύοντας την περιοχή ως ένα «δοχείο» εν αναμονή περιεχομένου, προτείνεται η τροφοδοσία ποικίλων αστικών και λιμενικών χρήσεων αλλά και η δημιουργία ενός υπερτοπικού κτηρίου-ελκυστή, ενεργοποιώντας νέες δυναμικές συσχετιζόμενες με τον ορίζοντα του θαλάσσιου μετώπου. Έτσι, με την ιδέα της «κοινής ύπαρξης στα όρια» και όχι απλά της ένταξης αποτυπώνεται η δυαδικότητα των πόλεων-λιμένων ως αναγκαιότητα στην σύγχρονη συνθήκη. Τα παραπάνω ενισχύονται με τη δημιουργία τόσο γραμμικών συστημάτων παράκτιων ενοποιήσεων όσο και εγκάρσιων προβολών και συρραφών, δημιουργώντας έτσι πολλαπλούς χώρους κοινωνικής συνδιαλλαγής και εν τέλει συνθέτοντας το νέο αστικό-λιμενικό τοπίο, τη «ρευστή πόλη».