Το έργο με τίτλο Η Κοινωνική κατοίκηση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα από τον/τους δημιουργό/ούς Kalogridis Dimitrios διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Δημήτριος Καλογρίδης, "Η Κοινωνική κατοίκηση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2023
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.96377
Η παρούσα εργασία ασχολείται με το θέμα της κοινωνικής κατοίκησης στον 20ο αιώνα στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Αρχίζει κάνοντας ιστορική αναδρομή στις απαρχές του ζητήματος της κοινωνικής κατοίκησης από την Ευρώπη του 17ου και αργότερα την Ευρώπη της Βιομηχανικής Επανάστασης του 18ου και 19ου αιώνα. Η εργασία επικεντρώνεται στην Ευρώπη του 20ού αιώνα, όπου σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν σε μεγάλη κλίμακα πολύ αξιόλογα συγκροτήματα κοινωνικής κατοικίας. Το Karl Marx Hof στη Βιέννη, η Hufeisensiedlung στο Βερολίνο, τη Weißenhofsiedlung στη Στουτγάρδη αποτελούν κάποια από τα σημαντικότερα παραδείγματα κοινωνικής κατοικίας από το μοντέρνο κίνημα της δεκαετίας του 1920 στην Κεντρική Ευρώπη. Οι Σοβιετικοί αρχιτέκτονες είναι και αυτοί πρωτοπόροι και η κοινωνική κατοικία το σημαντικότερο θέμα που αντιμετωπίζουν. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται το συγκρότημα Narkomfin των Moise Ginsburg και Ignatus Milinis, συγκρότημα που σχεδιάστηκε με σκοπό να αποτελέσει τον λεγόμενο «κοινωνικό πυκνωτή» κατά τους κονστρουκτιβιστές. Από τον βρετανικό χώρο αναλύεται το πρωτοποριακό συγκρότημα ISOKON του Wells Coates. Aπό τη μεταπολεμική περίοδο του μοντερνισμού εξετάζεται η Unite d’ Habitation του Le Corbusier στη Μασσαλία. Τέλος, από την περίοδο της κριτικής του μοντέρνου κινήματος, τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970 εξετάζονται το συγκρότημα Gallaratese στο Μιλάνο, των Aymonino και Rossi, και το Bouca Social Housing του Alvaro Siza στο Porto. Aπό τον ελλαδικό χώρο τα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας των Κυριακού και Λάσκαρι, η Πολυκατοικία «Ασύρματος» στο Λόφο Φιλοπάππου της Ε. Βασιλικιώτη, οι Εργατικές Κατοικίες του Α. Κωνσταντινίδη στη Ν. Φιλαδέλφεια, ο Οικισμός στο Δίστομο του Atelier 66 και τα «Ασπρα σπίτια Βοιωτίας» του Γραφείου Δοξιάδη. Τέλος, παρουσιάζεται συγκριτική ανάλυση των παραδειγμάτων που παρουσιάστηκαν από τον ευρωπαϊκό και τον ελλαδικό χώρο.