Η Αγία Τριάδα, ίσως το πιο υποβαθμισμένο τμήμα της Παλιάς πόλης του Ηρακλείου, μια γειτονιά με έντονο το αίσθημα της εγκατάλειψης. Αποτελεί τόπο διαμονής ευάλωτων κοινωνικά ομάδων και χαρακτηρίζεται απο την πλήρη έλλειψη συνεκτικότητας, τόσο μεταξύ του σύνθετου κτιριακού της αποθέματος, οσο και μεταξύ των επιμέρους υποπεριοχών της. Οι επεμβάσεις τοποθετούνται στα πιο νευραλγικά σημεία του εσωτερικού της περιοχής. Επιδιώκουν να αποκαταστήσουν τον δημόσιο χώρο και να μετασχηματίσουν τις υφιστάμενες αστικές συνθήκες, λειτουργώντας ως άρθρωση μεταξύ κτιριακών και κοινωνικών ανομιογενειών. Σε μια πολή, όπου ο δημόσιος χώρος συρρικνώνεται συνεχώς, προτείνεται η επανασχεδίαση του αστικού περιβάλλοντος με νέες πλατείες, πεζόδρομους, δημόσια και ημιδημόσια περάσματα. Τα παραπάνω ενισχύονται με τη δημιουργία μιας σχολής παραδοσιακών επαγγελμάτων, ενός συγκροτήματος φοιτητικών εστιών, ενός νηπιαγωγείου και διαφόρων πολυχώρων, που στοχεύουν να ενεργοποιήσουν και να εμπλουτίσουν το αξιόλογο ανενεργό κτιριακό δυναμικό της περιοχής, δημιουργώντας κόμβους κοινωνικής τριβής.