Αναζήτηση

Πλοήγηση

• Κοινότητες
• Συγγραφείς
• Έτος
• Τίτλοι
• Θέματα

Ο Χώρος μου

• Είσοδος

Το μεσοδιάστημα των ελάχιστων επαναληπτικών στοιχείων: το κενό στον μινιμαλισμό

Papanikos Ioannis

Πλήρης Εγγραφή

---

Περίληψη

Η ερευνητική εργασία πραγματεύεται την έννοια του μινιμαλισμού, παρουσιάζοντας τις σημαντικότερες τάσεις στην τέχνη, την μουσική και την αρχιτεκτονική μέσα από τις οποίες εκφράστηκε. Με αφετηρία την έρευνα για την μινιμαλιστική τέχνη της δεκαετίας του 1960, η εργασία παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά και τις καταβολές μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας που χαρακτηρίστηκε από τα ελάχιστα εκφραστικά μέσα, όπως αντιπροσωπευτικά δείχνει το έργο των καλλιτεχνών Frank Stella, Robert Morris, Donald Judd, κ.ά. Την ίδια περίοδο, η έκφραση των μινιμαλιστικών ιδεών στην μουσική των συνθετών La Monte Young, Terry Riley, Steve Reich, Philip Glass, οδηγεί στην εμφάνιση του διακριτού μουσικού είδους του μινιμαλισμού, στο οποίο η επιτελεστικότητα και η βιωματική αμεσότητα της ηχητικής εμπειρίας λαμβάνουν εξέχουσα θέση. Η μεταφορά αυτών των ιδεών και τεχνικών του μινιμαλισμού στο πεδίο της αρχιτεκτονικής, οδηγεί στην εμφάνιση μίας έντονης αρχιτεκτονικής δραστηριότητας, που αντλεί από την παρακαταθήκη του περίφημου αφορισμού του Mies van der Rohe ‘less is more’ και χαρακτηρίζεται από την οικονομία του κενού. Οι εκφραστές της τάσης αυτής στην αρχιτεκτονική Tadao Ando, Edouardo Souto de Moura, SANAA, Sou Fujimoto, κ.ά., σχεδιάζουν από την δεκαετία του 1990 και έκτοτε χώρους, η βίωση των οποίων προσιδιάζει μία τελετουργική μύηση, αντίστοιχη με την αίσθηση της τέχνης και την ακρόαση της μουσικής του μινιμαλισμού. Προκύπτει επομένως, ότι το πεδίο της αρχιτεκτονικής διαμόρφωσε και εξέλιξε τον χωρικό μινιμαλισμό, παρόλο που ο ρόλος της παραμένει μερικώς εξετασμένος, όπως παρατηρεί ο Mark Linder. Η ερευνητική εργασία επιχειρεί λοιπόν να αναδείξει και να κάνει ορατά αυτά τα συνθετικά χαρακτηριστικά του χωρικού, μουσικού και καλλιτεχνικού μινιμαλισμού.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες