Η ανοικτή καινοτομία, τόσο ως έννοια όσο και ως πρακτική εφαρμογή έχει γνωρίσει σημαντική ανάπτυξη και απασχολεί την ακαδημαϊκή κοινότητα, όπως επίσης και τους φορείς άσκησης πολιτικής και λήψης αποφάσεων . Η εξέλιξη της ανοικτής καινοτομίας έχει οδηγήσει σε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες χρησιμοποιούν τις εισροές της γνώσης για την επιτάχυνση της εσωτερικής και εξωτερικής καινοτομίας, ενώ οι δημόσιοι οργανισμοί αναζητούν εδώ και καιρό νέους τρόπους για να ενισχύσουν τις οργανωτικές επιδόσεις, να επιφέρουν οργανωτικές αλλαγές και να προωθήσουν καινοτομίες. Ενώ οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν ξεκινήσει διαρκείς προσπάθειες διοικητικής μεταρρύθμισης, η αποτελεσματικότητα και η υιοθέτηση τέτοιων μεταρρυθμίσεων δεν έχει εξεταστεί επαρκώς.Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής διπλωματικής είναι να διερευνήσει την ανοικτή καινοτομία στους δημόσιους οργανισμούς. Δεδομένης της σημασίας της καινοτομίας για τον δημόσιο τομέα, η μελέτη επιδιώκει να αναδείξει τους παράγοντες που συμβάλλουν στην υιοθέτηση και τη χρήση της ανοικτής καινοτομίας στους δημόσιους οργανισμούς, όπως επίσης και στα εμπόδια που καταγράφονται στην εφαρμογή της ανοικτής καινοτομίας. Τα παραπάνω διαπιστώνονται σε τρία επίπεδα εφαρμογής της ανοικτής καινοτομίας: την σύνδεση μεταξύ δημοσίων οργανισμών, την σύνδεση δημοσίου με τους πολίτες και την σύνδεση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.Στην εργασία έγινε συστηματική ανασκόπηση βιβλιογραφίας, με συμπερίληψη σχετικών μελετών από όλον τον κόσμο. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, η ανοικτή καινοτομία έχει την δυνατότητα να επαναπροσδιορίσει τους στόχους των δημοσίων οργανισμών σε σχέση με τους πολίτες και να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα. Προκειμένου να είναι αποτελεσματική η εφαρμογή της ανοικτής καινοτομίας χρειάζεται ενίσχυση του ψηφιακού περιβάλλοντος, μεγαλύτερη ενεργοποίηση των τοπικών αρχών και τωνδημόσιων φορέων αλλά και ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών.