Η ενεργειακή αναβάθμιση των λιμένων και η βιώσιμη ανάπτυξη τους αποτελεί έναν τομέα που απαιτεί άμεση προσοχή σε παγκόσμια κλίμακα. Στις πλείστες των περιπτώσεων ο εξοπλισμός με τον οποίο λειτουργούν είναι παρωχημένος οδηγώντας έτσι σε αυξημένες καταναλώσεις και ανεξέλεγκτους εκλυόμενους ρύπους κάθε είδους. Γι’ αυτό τον λόγο είναι απαραίτητη μια στρατηγική κατεύθυνσης ώστε να μειωθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις όσον το δυνατό περισσότερο, συνυπολογίζοντας τον οικονομικό τομέα και την κοινωνική αποδοχή.Στη παρούσα διπλωματική εργασία εξετάστηκε το εγχείρημα εκσυγχρονισμού του λιμένος Ηρακλείου, που βασίζεται σε παρωχημένη τεχνολογία και στα συμβατικά μέσα παραγωγής ενέργειας που προσφέρει το νησί, σε έναν καινοτόμο, ανεξάρτητο από το κεντρικό ηλεκτρικό δίκτυο της πόλης με μηδενικό οικολογικό αποτύπωμα λιμένα. Κατόπιν μελέτης, εμβάθυνσης και αξιολόγησης των διαφόρων ενεργοβόρων τμημάτων του, καθώς και των συστημάτων παραγωγής και διαχείρισης ενέργειας του νησιού, αναλύθηκαν σε βάθος συνολικά 8 μοντελοποιημένα σενάρια με το κατάλληλο λογισμικό. Για το κάθε ένα από αυτά τα σενάρια διαστασιολογήθηκαν ανανεώσιμες πηγές για την παραγωγή ενέργειας(φωτοβολταϊκά πλαίσια και ανεμογεννήτριες), συστήματα αποθήκευσης ενέργειας (μπαταρίες) και η μέθοδος του εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού (Virtual Net Metering), λαμβάνοντας υπόψιν τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής. Οι παράμετροι που τα χαρακτηρίζουν είναι η αυτονομία 24 και 48 ωρών, η πώληση της περίσσειας ενέργειας που δεν αποθηκεύεται στο κεντρικό δίκτυο της πόλης για τις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες καθώς και ενεργειακή κατάσταση του φωτισμού του πριν και μετά την αναβάθμιση του.Μέσω της ανάλυσης και σύγκρισης των αποτελεσμάτων, απεφάνθη το συμπέρασμα ότι το τρέχων σύστημα δεν είναι βέλτιστο, δεν συνάδει με την τεχνολογική πρόοδο της εποχής και χρήζει άμεσης αντικατάστασης. Έπειτα, επιλέχθηκε το σενάριο αυτό που θεωρείται το πιο ισορροπημένο και ικανό να καλύψει όλες απαιτήσεις του λιμένα στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Συγκεκριμένα, το επιλεχθέν βέλτιστο σενάριο, επιτυγχάνει σχεδόν πλήρη ανεξαρτητοποίηση από το κεντρικό ηλεκτρικό δίκτυο της πόλης, μειώνοντας παράλληλα την κατανάλωση του εξωτερικού φωτισμού κατά σχεδόν 56%.