Urban transcriptions in the area of Koumoundourou square; ”the grotesque” as a tool of deconstructing the ruin structure and integrating it in the public space
Το work with title Urban transcriptions in the area of Koumoundourou square; ”the grotesque” as a tool of deconstructing the ruin structure and integrating it in the public space by Proimaki Konstantina, Karampini Lito is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Bibliographic Citation
Konstantina Proimaki, Lito Karampini, "Urban transcriptions in the area of Koumoundourou square; ”the grotesque” as a tool of deconstructing the ruin structure and integrating it in the public space", Diploma Work, School of Architecture, Technical University of Crete, Chania, Greece, 2021
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.89618
Σε μια περιοχή με “θορυβώδη διαφορετικότητα” καταγράφουμε και εντοπίζουμε τα όρια του χώρου και των «υπολειμμάτων» του, αν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι οι ανενεργοί χώροι, τα αστικά κενά και τα άδεια κελύφη. Στο κέντρο των Αθηνών, στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Κουμουνδούρου, επιλέγουμε μέσα από μια διαδικασία σωματοποίησης του χώρου τους “υπολειμματικούς” χώρους που θεωρούνται βρώμικοι, εγκαταλελειμμένοι, παραμορφωμένοι και εντάσσουμε το ¨γκροτέσκο¨ στην εικόνα της πόλης με την ενσωμάτωση των ερειπίων στη σφαίρα του δημοσίου χώρου. Ένα κοινό συμβολισμό που εντοπίζουμε στο ¨γκροτέσκο σώμα¨ και στο ερείπιο είναι η γοητεία της φθοράς. Η γοητεία ενός φθαρμένου ¨γκροτέσκου¨ σώματος και η γοητεία των σημαδιών της φθοράς του χρόνου σε ένα ερείπιο είναι μια συνάμα τρομακτική αλλά και απόλυτα φυσική γοητεία που προέρχεται και συνδέεται με τις αρχές της ύπαρξης (της γέννησης και του θανάτου.) Με την αποδόμηση της εικόνας του ερειπίου σε επιμέρους στοιχεία του – στα προσωπεία και στις εσωτερικές ματιές του – επιχειρούμε να δημιουργήσουμε ένα λεξιλόγιο αστικών εργαλείων, με την βοήθεια του οποίου θα επαναπροσδιορίσουμε χωρικές σχέσεις της περιοχής. Μέσα από μια διαδικασία μεταγραφών και μεταβάσεων επεμβαίνουμε σε ένα αστικό κείμενο με σημειακές επεμβάσεις. Διατηρητέα ερείπια χωρίς στέγη διαμορφώνονται ως ανοιχτοί δημόσιοι χώροι και οργανώνονται τα δίκτυα του αστικού χώρου γύρω από αυτά. Η περιοχή λειτουργεί ως ένα πεδίο αστικής εξερεύνησης ανάμεσα στον αρχαιολογικό χώρο , την πόλη του σήμερα και τα ερείπια.