Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να ερευνηθούν και να ερμηνευθούν τα αστικά ιδεολογήματα που επηρέασαν την πολεοδομική συγκρότηση της Αθήνας, εστιάζοντας στο σχετικά πρόσφατο αφήγημα ότι η Αθήνα: είναι το «νέο» Βερολίνο. Εφαλτήριο για την εκπόνηση της εργασίας αποτέλεσε η συχνή και συντονισμένη κατά καιρούς αναφορά στο εν λόγω αφήγημα, από τον διεθνή και εγχώριο τύπο. Το διακύβευμα σε αυτήν την εργασία δεν είναι η διαπίστωση του αν ο παραλληλισμός των δύο πόλεων βασίζεται στην αστική πραγματικότητα της κάθε πόλης, αντιθέτως η ερευνητική διαδικασία προσανατολίζεται στους λόγους που προκύπτει αυτή η ταύτιση μεταξύ των δύο πόλεων με σκοπό να εντοπιστούν οι αστικές μεταλλαγές που έχουν φέρει την πόλη της Αθήνας, στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, ως μια «ανερχόμενη» ευρωπαϊκή μητρόπολη. Σκοπός επί της ουσίας είναι να εξεταστεί το νέο αστικό τοπίο της Αθήνας υπό το πρίσμα των εννοιών, του city branding , του αστικού–καλλιτεχνικού τουρισμού και του gentrification. Τα φαινόμενα αυτά συναντώνται στις περισσότερες ευρωπαϊκές μητροπόλεις και αναδύονται στο επίκεντρο καθώς οι ίδιες οι πόλεις σήμερα ανάγονται θα μπορούσαμε να πούμε σε νέα επικερδή «εμπορεύματα». Η περίπτωση της Αθήνας είναι ιδιαίτερη, καθώς το «βεβαρημένο» ιστορικό της παρελθόν, σε συνδυασμό με την αποτύπωση της οικονομικής χρεοκοπίας της Ελλάδας στο οικιστικό της ανάγλυφο, αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος αστικών αλλαγών και αξιοποίησης του δημόσιου της χώρου.