Η παρούσα διπλωματική εργασία, αναπτύσσει τις σύγχρονες δυνατότητες παρεμβολής (τύποι και τρόποι – μέσα που χρησιμοποιούνται), στα Παγκόσμια συστήματα προσδιορισμού θέσης (GPS) στον ευρύτερο τομέα, όπου αποτελούν πλέον ένα κεφάλαιο θεμελιώδους σημασίας λόγω της ευρείας χρήσης τους. Τα υπόψη χρησιμοποιούνται, εκτός από τον προσδιορισμό κατεύθυνσης –διαδρομής, επίσης και στον ιδιαίτερο τομέα των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (ΜΕΑ ή Unmanned Aerial Vehicle – UAV ή Drone).Στο κύριο μέρος της, η εργασία εστιάζεται στα παραπάνω συστήματα και τους τρόπους δυνατής αντιμετώπισης της παρεμβολής σε αυτά, καθώς τα ΜΕΑ παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ανάπτυξη στην εποχή μας, όπως και η αντίστοιχη εξέλιξη σε προστασία για εφαρμογή της λειτουργίας τους.Έπειτα επικεντρώνεται στην χρήση αυτών στον στρατιωτικό τομέα των Ενόπλων Δυνάμεων, όπου παρουσιάζονται χαρακτηριστικά και τρόποι αντιμετώπισης της παρεμβολής στις αρχιτεκτονικές επικοινωνίας (με χρήση διάφορων αλγόριθμων), και ιδιαίτερα σε ανάπτυξη πολλών ΜΕΑ μαζί, όπου κυρίως απαιτείται δικτύωση για μεταφορά και ανταλλαγή δεδομένων (Flying Ad-hoc Network – FANET).Στο τέλος της εργασίας, γίνεται αναφορά για την χρήση έμβιων εντόμων, με την υποστήριξη της βιολογίας για τον χειρισμό και της νανοτεχνολογίας για τα μικρο-επεξεργαστικά εξαρτήματα, και λειτουργία τους ως υποκατάστατα των ΜΕΑ, κυρίως για αποστολές έρευνας και διάσωσης ή και κατασκοπείας. Πιο συγκεκριμένα, επιχειρείται να παρουσιαστεί η πρωτοποριακή μέθοδος χρήσης ως ΜΕΑ, με επίκεντρο την «λιβελούλα», το γνωστό «ελικοπτεράκι» (dragonfly), σε ένα πρόγραμμα που επιμελείται κυρίως η Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνών και Ανάπτυξης της Αμερικής (Defense Advanced Research Project Agency – DARPA) στο πρόγραμμά της, το «DragonflEye». □Λέξεις Κλειδιά: Παρεμβολέας, Ad-hoc δίκτυα, FANET, Έμβια όντα, DARPA, λιβελούλα, Νανοτεχνολογία, DragonflEye πρόγραμμα