Στόχος της συγκεκριμένης ερευνητικής εργασίας είναι να μελετηθεί «η μνήμη που ξαναβλέπει» σε αντίθεση με την «μνήμη που επαναλαμβάνεται». Πιο συγκεκριμένα ,με βάση το γεγονός ότι η μνήμη δεν αφορά στείρες αναπαραστάσεις του παρελθόντος, αλλά νέες ενεργοποιήσεις της σκέψης στο παρόν ,θα μελετηθούν, τόσο οι διάφορες εκδοχές ερμηνείας της ,όπως η συλλογική μνήμη, η αντιπαράθεση της με τη λήθη, η χωρική της έκφραση και η σχέση της με τις αισθήσεις, όσο και η κοινωνική διάσταση της και η σχέση της με τον αστικό ιστός της πόλης. Τέλος θα μελετηθούν ορισμένες καλλιτεχνικές πρακτικές διαχείρισης της μνήμης, μέσω του εκδημοκρατισμού της σύγχρονης τέχνης και ιδίως των μεταπολεμικών κινημάτων των δεκαετιών του 1960 και 1970,Conceptual Art, Art Povera και Land Art, που στοχεύουν στην αναβίωση της συλλογικής και ιστορικής μνήμης ενός τόπου, μέσω μιας αναπαράστασης της βιωματικής εμπειρίας του παρελθόντος.