Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τις διάφορες αντιλήψεις και προσεγγίσεις για τον θάνατο, σε μία προσπάθεια αποδόμησής του. Δεν υπάρχει τίποτα το παγιωμένο και βέβαιο κατά τη διάρκεια της ζωής μας, παρά το αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου. Η άρνηση του θανάτου είναι αυτομάτως και η άρνηση για ζωή.Αφετηρία για την παρούσα διπλωματική εργασία αποτέλεσε το πλέον εγκαταλελειμμένο κτίριο των Πρώην Δικαστικών Φυλακών στην οδό Γιαμπουδάκη στα Χανιά, ως ένας κενός και ανοίκειος χώρος. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την έντονη θρησκευτική δραστηριότητα της περιοχής και την Νεκρόπολη της αρχαίας Κυδωνίας, η νέα χρήση που προτείνεται είναι αυτή ενός Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών. Το κτίριο του Αποτεφρωτηρίου αποτελεί ένα καταφύγιο για τους συγγενείς των εκλιπόντων, μία «περιτειχισμένη πόλη» των νεκρών. Μία παύση στον χαώδη, πολλές φορές, αστικό ιστό, η οποία παραδόξως γίνεται μέρος της πόλης.