Το έργο με τίτλο Βιοαποδόμηση γηρασμένων μικροπλαστικών πολυστυρενίου (PS) και πολυπροπυλενίου (PP) μετά από έκθεσή τους σε θαλάσσιους μικροοργανισμόυς από τον/τους δημιουργό/ούς Lazaridi Paraskevoula διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Παρασκευουλα Λαζαριδη, "«Βιοαποδόμηση γηρασμένων μικροπλαστικών
πολυστυρενίου (PS) και πολυπροπυλενίου (PP) μετά από
έκθεσή τους σε θαλάσσιους μικροοργανισμόυς»", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2020
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.86079
Ένα μεγάλο μέρος των πλαστικών απορριμμάτων καταλήγουν σε θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον, με ρυθμό που αυξάνεται δραματικά. Αν και η θαλάσσια ρύπανση από πλαστικά αποτέλεσε το αντικείμενο πολλών μελετών, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά κενά στην κατανόηση των συγκεντρώσεων, των χαρακτηριστικών και των επιπτώσεων των πλαστικών στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Στο θαλάσσιο περιβάλλον, τα βυθισμένα πλαστικά καθώς και τα πλαστικά που επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας, αποικίζονται από διάφορα μικροβιακά είδη. Η ικανότητα των θαλάσσιων μικροοργανισμών να βιοαποδομήσουν πολυμερή χρησιμοποιώντας ως μοναδική πηγή άνθρακα τα ίδια τα πλαστικά, είναι ένα σχετικά καινούριο ερευνητικό πεδίο. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα πλαστικά δεν απομακρύνονται ποτέ πλήρως, αλλά θρυμματίζονται σε μικροπλαστικά εξαιτίας της έκθεσης σε υπεριώδη (UV) ακτινοβολία, ακραίες θερμοκρασίες, μηχανική καταπόνηση από τα κύματα, τον αέρα και την άμμο καθώς και τη βιολογική δράση. Τα πλαστικά μικροσφαιρίδια αποτελούν ένα από τα συνηθέστερα πλαστικά απορρίμματα που συναντώνται στις θάλασσες και στις ακτές παγκοσμίως. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας, είναι η μελέτη της επίδρασης των μικροβιακών κοινοτήτων της πελαγικής κοινότητας της Σούδας, στα μικροσφαιρίδια (pellets) πολυστυρενίου και πολυπροπυλενίου, σε προσομοιωμένο θαλάσσιο περιβάλλον, όπου τα μικροπλαστικά είναι η μόνη πηγή άνθρακα. Τα μικροσφαιρίδια αρχικά, ακτινοβολήθηκαν (UV) ώστε να επιτευχθεί γήρανση των πλαστικών. Μετέπειτα τα γηρασμένα πλαστικά τοποθετήθηκαν σε αποστειρωμένες κωνικές φλάσκες με αποστειρωμένο θαλασσινό νερό και εμβολιάστηκαν με τις θαλάσσιες μικροβιακές κοινότητες. Τοποθετήθηκαν σε τράπεζα ανάδευσης για 5 μήνες. Στη συνέχεια, ακολούθησε μία σειρά μετρήσεων του βάρους των μικροπλαστικών, της μικροβιακής ανάπτυξης, της συγκέντρωσης των πρωτεϊνών και υδατανθράκων στο βιοφίλμ, της ταχύτητας καθίζησης και της κατανομής του μεγέθους μικροπλαστικών πραγματοποιούνταν κάθε μήνα, για την εκτίμηση της επίδρασης των θαλάσσιων μικροοργανισμών στα μικροσφαιρίδια. Οι θαλάσσιοι μικροοργανισμοί κατάφεραν να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν επιτυχώς στο προσομοιωμένο θαλάσσιο μικρόκοσμο. Παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του βάρους κατά τον 5ο μήνα που έφτανε για το πολυστυρένιο 1,99% και για το πολυπροπυλένιο 9,65%. Ακόμη, παρατηρήθηκε αύξηση των συγκεντρώσεων των πρωτεϊνών και των υδατανθράκων. Τέλος, σημειώθηκε μεγάλο ποσοστό νανοσωματιδίων, τον 5ο μήνα και για τα δύο είδη μικροπλαστικών και όλα τα παραπάνω υποδηλώνουν την επιτυχή βιοαποδόμηση των μικροσφαιριδίων από τους θαλάσσιους μικροοργανισμούς.