Το έργο με τίτλο Θεωρήσεις περί θανάτου και σύγχρονα σχεδιαστικά παραδείγματα χώρων ταφής από τον/τους δημιουργό/ούς Lountzis Georgios-Dionysios, Nikolaidi Galini διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Γεώργιος-Διονύσιος Λούντζης, Γαλήνη Νικολαϊδη, "Θεωρήσεις περί θανάτου και σύγχρονα σχεδιαστικά παραδείγματα χώρων ταφής", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2020
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.85684
Bασική επιδίωξη της ερευνητικής εργασίας είναι η θεωρητική κατανόηση της κοινωνικής και πολιτισμικής συνθήκης του θανάτου και η κριτική ανάλυση σημαντικών χώρων ταφής στην σύγχρονη Ευρώπη. Η πρώτη ενότητα σχετίζεται με την ιστορική διερεύνηση των θεωρήσεων περί θανάτου, φιλοσοφικών και πολιτισμικών, από τον Μεσαίωνα έως και τη σύγχρονη εποχή. Μέσω του Phillipe Aries και του Michel Vovelle προσεγγίζονται οι αλλαγές στις στάσεις, αντιλήψεις και τελετουργίες γύρω από το ζήτημα της απόκρισης απέναντι στον θάνατο. Πρόκειται για την μετάβαση από τον θάνατο ως αποδεκτό γεγονός, στον εξοστρακισμό του από την δημόσια σφαίρα των νεωτερικών κοινωνιών, όπως αναφέρεται και στο έργο του Geoffrey Gorer και την ανακήρυξή του ως πολιτικό ζήτημα σε μια εποχή ευδαίμονης βιομηχανοκρατίας μέσω των απόψεων του Michel Foucault και του Giorgio Agamben. Στην δεύτερη ενότητα της εργασίας εξετάζεται η επιρροή των παραπάνω θεωρήσεων στον σχεδιασμό των σύγχρονων χώρων ταφής στην Ευρώπη, η χωρική εξέλιξη και η διαφαινόμενη αστική δυναμική υπό το βλέμμα της τοπιακής πολεοδομίας, σε συνδυασμό με τον υπερβατικό τους χαρακτήρα. Παράλληλα μελετώνται ως έτεροι τόποι, όπως αναφέρονται στο έργο του Michel Foucault, καθώς και ως σημαντικοί χωρικοί φορείς νοημάτων που σχετίζονται με την μεταβαλλόμενη φύση της κοινωνίας και το αστικό και τοπιακό της απόθεμα. Τέλος, μέσω της ανάλυσης σύγχρονων σχεδιαστικών παραδειγμάτων, προσεγγίζονται ζητήματα αστικής ένταξης και τοπιακής συγκρότησης σε σύγχρονους νεκροταφειακούς χώρους στον Ευρωπαϊκό Βορρά και Νότο και η ανάδειξή τους ως σημεία αναφοράς στον ιστό και τη ζωή της πόλης.