URI: | http://purl.tuc.gr/dl/dias/B70DD427-08B6-4D7C-9806-81EB9506F2C7 | ||
Έτος | 2019 | ||
Τύπος | Διπλωματική Εργασία | ||
Άδεια Χρήσης |
|
||
Βιβλιογραφική Αναφορά | Μαρίια-Ντενίζ Ντεσσιμό, "Μελέτη της αντοχής σύνθετων πλαστικών κατασκευασμένων από ανακυκλωμένα πλαστικά", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2019 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.83590 | ||
Εμφανίζεται στις Συλλογές | |||
Συσχετίσεις με Άλλα Τεκμήρια | Περιέχει το Τεκμήριο: |
Μεγάλο μέρος των πλαστικών αποβλήτων σε παγκόσμιο επίπεδο καταλήγει στα υδάτινα και χερσαία οικοσυστήματα, θέτοντας σε κίνδυνο τους οργανισμούς και τη ζωή του ανθρώπου, ενώ παράλληλα υποβαθμίζει αισθητικά την περιοχή και την ανθρώπινη ευημερία. Τα πλαστικά αποτελούν ένα από τα συνηθέστερα απορρίμματα που συναντώνται στις θάλασσες και στις ακτές παγκοσμίως. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της αντοχής σύνθετων πλαστικών. Για τον σκοπό αυτό δημιουργήθηκαν πλάκες από 4 μείγματα: 1) 30% LDPE, 30% HDPE, 40% PP; 2) 30% LDPE, 30% HDPE, 20% PP, 20% PS; 3) 30% LDPE, 30% HDPE, 20% PP, 20% PET; 4) 30% LDPE, 30% HDPE, 20% PP, 10% PET, 10% PS. Οι κατασκευασμένες πλάκες αφέθησαν για χρονικά διαστήματα από 1 μεχρι 9 μήνες σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες (σκοτάδι, ηλιακή ακτινοβολία (UV), θαλασσινό νερό, ηλιακή ακτινοβολία (UV) + θαλασσινό νερό, ψύξη-απόψυξη (freeze-thaw)). Στην συνέχεια μελετήθηκε η μεταβολή στις μηχανικές τους ιδιότητες με την χρήση της συσκευής εφελκυσμού INSTRON. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η αντοχή των υλικών στη θραύση μεταβάλλεται σε συνάρτηση με το χρονικό διάστημα που αφέθηκαν, και εξαρτάται από τις περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες εξετέθησαν. Πιο συγκεκριμένα παρατηρήθηκε μείωση στην αντοχή των πλαστικών σε συνθήκες συνδυασμού UV ακτινοβολίας και θαλασσινού νερού, και τη μεγαλύτερη διαφορά παρουσίασε το 4ο μείγμα 30% LDPE, 30% HDPE, 20% PP, 10% PET, 10% PS (μείγμα πολυολεφινών, πολυστυρενίου και πολυ(αιθυλικού τερεφθαλικού εστέρα). Επίσης, πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις της χημικής δομής της επιφάνειας των πλακών, προκειμένου να προσδιοριστούν αλλοιώσεις/μεταβολές που προέκυψαν μετά την καταπόνηση τους στις διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες.