Το έργο με τίτλο Ανίχνευση μοτίβων συνεργειών σε ηδονικά συνεργατικά παίγνια με εξωτερικές επιδράσεις από τον/τους δημιουργό/ούς Troullinos Dimitrios διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Δημήτριος Τρουλλινός, "Ανίχνευση μοτίβων συνεργειών σε ηδονικά συνεργατικά παίγνια με εξωτερικές επιδράσεις", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2019
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.83197
Τα συνεργατικά παίγνια μοντελοποιούν την δημιουργία συνασπισμών από ορθολογικούς πράκτορες, οι οποίοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να απολαύσουν κάποιας μορφής ωφέλεια, η οποία θα ήταν αδύνατον να αποκομιστεί με ατομική δράση. Τα ηδονικά παίγνια, από την άλλη, είναι μια κατηγορία συνεργατικών παιγνίων που μοντελοποιεί πράκτορες με ηδονικές προτιμήσεις, δηλαδή πράκτορες που έχουν προτιμήσεις σχετικά με την ταυτότητα των υπόλοιπων στο συνασπισμό τους. Ουσιαστικά λοιπόν, οι απολαβές ενός πράκτορα σε τέτοια περιβάλλοντα αντικατοπτρίζουν την ικανοποίηση που αποκομίζει από τον σχηματισμένο συνασπισμό του. Τώρα, τα συνεργατικά παίγνια με εξωτερικές επιδράσεις ή σε μορφή συνάρτησης διαμέρισης θεωρούν ότι οι απολαβές επηρεάζονται από τη διαμέριση του χώρου των πρακτόρων, δηλαδή το ποιό είναι το σύνολο των ήδη σχηματισμένων συνασπισμών. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν εργασίες που να έχουν εξετάσει ηδονικά παίγνια με εξωτερικές επιδράσεις.Την ίδια στιγμή, η αβεβαιότητα σε περιβάλλοντα μπορεί να παρατηρηθεί σε πολλά ρεαλιστικά περιβάλλοντα συνεργατικών παιγνίων, και ως εκ τούτου η συνεργασία μεταξύ πρακτόρων υπό αβεβαιότητα είναι ένα θέμα που έχει μελετηθεί ευρέως.Υπό το πρίσμα αυτό, στην παρούσα Διπλωματική Εργασία αρχικά επεκτείνουμε τον τυπικό ορισμό δύο πολύ γνωστών κλάσεων ηδονικών παιγνίων, συγκεκριμένα των additively separable hedonic games και των boolean hedonic games, σε μορφή συνάρτησης διαμέρισης. Κατόπιν, συνδυάζουμε τις προαναφερθείσες ιδέες και εστιάζουμε σε πράκτορες σε ηδονικά παιχνίδια με εξωτερικές επιδράσεις που δεν έχουν επίγνωση των ίδιων προτιμήσεων. Δεικνύουμε πώς να αποσπάσουμε αυτές τις κρυφές προτιμήσεις, χρησιμοποιώντας καθιερωμένες μεθόδους επιβλεπόμενης εκμάθησης—και συγκεκριμένα γραμμική παλινδρόμηση, γραμμική παλινδρόμηση με συναρτήσεις βάσης, και προωθητικά νευρωνικά δίκτυα—αφού τις προσαρμόσουμε στο τρέχον πρόβλημα. Επιπλέον, αξιοποιούμε μια μετρική ειδικά σχεδιασμένη για την αξιολόγηση της απόδοσης μεθόδων μηχανικής μάθησης που προσπαθούν να εκμαιεύσουν τις υποβόσκουσες ηδονικές προτιμήσεις σχετικά με διαμερίσεις. Στη συνέχεια, εξοπλίζουμε τους πράκτορες με την ικανότητα να δημιουργούν νέες εν δυνάμει ικανοποιητικές για αυτούς διαμερίσεις με χρήση μίξης Γκαουσιανών μοντέλων, με στόχο την πρόταση διαμερίσεων σε διαπραγματεύσεις πολλαπλών πρακτόρων. Τέλος, προτείνουμε δύο καινοφανή πρωτόκολλα σχηματισμού συνασπισμών, που εμπλέκουν πολλαπλούς πράκτορες με κρυφές και συγκρουόμενες προτιμήσεις, και τα οποία επιχειρούν να μεγιστοποιήσουν την κοινωνική ευημερία, χωρίς την παρουσία μιας κεντρικής οντότητας.