Αναζήτηση

Πλοήγηση

• Κοινότητες
• Συγγραφείς
• Έτος
• Τίτλοι
• Θέματα

Ο Χώρος μου

• Είσοδος

Προσδιορισμός συγκέντρωσης υδρογονανθράκων στη στήλη του νερού αμέσως μετά την επιτόπια καύση αργού πετρελαίου στην επιφάνεια της θάλασσας

Chatzidakis Stavros

Πλήρης Εγγραφή

---

Περίληψη

Η ανάγκη για άντληση και χρήση πετρελαίου αυξάνεται συνεχώς, γεγονός που συνδέεται άμεσα, παρά τα υψηλά μέτρα ασφαλείας, με την ύπαρξη κινδύνου σημαντκών διαρροών και το σχηματισμό πετρελαιοκηλίδων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Οι πετρελαιοκηλίδες χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης διότι μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Έτσι έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι αντιμετώπισης, οι οποιές μπορεί να είναι είτε φυσικές είτε χημικές. Η επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου εξαρτάται από πλήθος παραγόντων που σχετίζονται με τον τύπο και τη σύσταση του πετρελαίου, τα χαρακτηριστικά της περιοχής στην οποία διέρευσε και τις καιρικές συνθήκες του περιβάλλοντος, που επηρεάζουν την διασπορά, την αποικοδόμηση και την εξάτμιση του πετρελαίου. Ωστόσο κάποιες από τις μεθόδους δύνανται να επιβαρύνουν και αυτές με την εφαρμογή τους το οικοσύστημα. Στην παρούσα διπλωματική εξετάζεται η επίπτωση της επιτόπιας καύσης πετρελαίου, ως τεχνική αντιμετώπισης στη θάλασσα. Πιο συγκεκριμένα αντικείμενο της είναι ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης υδργονανθράκων (κορεσμένων και αρωματικών) στη στήλη του νερού μετά την εφαρμογή της. Η επιτόπια καύση ειναι μία τεχνική που αν εφαρμοστεί υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να απομακρύνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μεγάλο όγκο του πετρελαίου που έχει διαρρεύσει. Παρ’ όλα αυτά έχει δύο πολύ τοξικά παράγωγα, το υπόλειμμα (άκαυστο πετρέλαιο) και τον καπνό της καύσης. Οι υδρογονάνθρακες εισάγονται στη στήλη του νερόυ από το υπόλειμμα. Για τη μελέτη και τον προσδιορισμό των συγκεντρώσεων των υδρογονανθράκων αυτών σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε ένα πείραμα μεγάλης κλίμακας (μεσόκοσμων), σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε), το οποίο εξομοίωσε συνθήκες πραγματικής καύσης. Στο πείραμα πραγματοποιήθηκαν τρεις καύσεις, σε τρεις διαφορετικούς μεσόκοσμους, ενώ υπήρχαν και τρεις μεσόκοσμοι στους οποίους δεν πραγματοποιήθηκε καμία διεργασία και χρησίμευαν ως CONTROL, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ των δειγμάτων. Δείγματα λήφθηκαν πριν, αμέσως μετά και στη συνέχεια ανά τρεις μέρες για τη διάρκεια δύο εβδομάδων μετά την καύση. Ο προσδιορισμός των συγκεντρώσεων έγινε με αέριο χρωματογράφο με φασματοσκοπία μάζας (G.C./M.S.). Οι αναλύσεις των δειγμάτων έδειξαν μια αύξηση των συγκεντρώσεων των κορεσμένων υδρογονανθράκων αμέσως μετά την καύση η οποία με το πέρας της τρίτης ημέρας μειώθηκε σημαντικά πλησιάζοντας έτσι τις αρχικές τιμές. Όσον αφορά τις συγκεντρώσεις των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAHs), παρατηρήθηκε ότι παρουσιάζουν σημαντική αύξηση καθιστώντας τα δείγματα ιδιαίτερα τοξικά για το θαλάσσιο οικοσύστημα κυρίως τις πρώτες μέρες μετά την καύση.

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες