Αγγελική Μασμανίδου, ""Στο τέλος μιλάει το πανί": τα θερινά σινεμά της Αθήνας ως αστικά κενά", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2019
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.81814
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των θερινών σινεμά ως μία εκ των περιπτώσεων αστικού κενού στην ευρύτερη περιοχή του δήμου Αθηναίων. Αντικείμενο της έρευνας αποτελούν 55 θερινοί κινηματογράφοι οι οποίοι ξεκινούν να λειτουργούν την περίοδο των δεκαετιών του 1920-1970 καθώς και οι όψεις της πόλης που τους περιβάλλουν. Ο δήμος Αθηναίων επιλέγεται λόγω του ότι η Αθήνα, ως πρωτεύουσα, αποτελούσε το κέντρο των εξελίξεων εκείνης της περιόδου στον ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, η συγκεκριμένη περίοδος οριοθετείται ως εξής λόγω του ότι το 1920 ήταν η δεκαετία όπου πρωτοεμφανίστηκαν τα θερινά σινεμά στην Ελλάδα, η δεκαετία του ’60 αποτέλεσε την κατεξοχήν περίοδο αιχμής, ενώ από το 1980 επήλθε η κρίση στη λειτουργία τους. Από το σύνολο αυτό των 55 θερινών σινεμά 10 θα μελετηθούν ενδελεχώς ως χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου και θα σχεδιαστούν ενδεικτικές κατόψεις και τομές, διαμέσου των οποίων θα αναδειχθούν οι σχέσεις που αναπτύσσουν με τον αστικό χώρο. Η ερευνητική επιχειρεί να εντοπίσει ποια είναι τελικά τα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία τα οποία διαφοροποιούν τους θερινούς κινηματογράφους, που βρίσκονται σε λειτουργία, από άλλα αστικά κενά της πόλης και τι συνέβη σε αυτούς που έκλεισαν ή διαφοροποιήθηκαν ως προς τη χρήση τους.