Τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά απόβλητα είναι μια από τις ταχύτερα αυξανόμενες κατηγορίες αποβλήτων στον κόσμο. Περιέχουν μεταξύ άλλων επικίνδυνα, αλλά και πολύτιμα μέταλλα, όπως χαλκό, χρυσό, ασήμι, παλλάδιο και πλατίνα. Η ανάκτηση μετάλλων από τα ηλεκτρονικά απόβλητα μπορεί να επιφέρει σημαντικά περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Ωστόσο, μόνο το 15% αυτών των αποβλήτων ανακυκλώνεται πλήρως παγκοσμίως. Οι πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων (PBCs) αποτελούν ένα από τα κύρια συστατικά του ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Οι PCBs συνιστούν ένα σύνθετο απόβλητο που απαρτίζεται από πληθώρα συστατικών. Τα τελευταία αποτελούνται από ένα μείγμα εποξειδικής ρητίνης, υαλοβάμβακα, μέταλλα, μη μέταλλα κ.α. Η περιεκτικότητα των PCBs στα παραπάνω συστατικά ποικίλλει ανάλογα με το είδος τους, τον τύπο της συσκευής, το έτος κατασκευής και άλλους παράγοντες. Εμφανίζοντας μεγάλη πολυπλοκότητα, η ανακύκλωση των PCBs καθίσταται δύσκολη, περιλαμβάνοντας αρχικά το στάδιο της προεπεξεργασίας (π.χ. αποσυναρμολόγηση, τεμαχισμός της πλακέτας κ.α.). Στη συνέχεια, μπορούν να εφαρμοστούν χημικές, μηχανικές ή φυσικές μέθοδοι. Στην παρούσα εργασία, η πειραματική διαδικασία που ακολουθήθηκε περιλαμβάνει συλλογή, αποσυναρμολόγηση και διαχωρισμό των κύριων συστατικών αποβλήτων PCBs, καθώς επίσης ποιοτικό και ποσοτικό χαρακτηρισμό των μετάλλων. Τέλος, αναπτύχθηκαν υδρομεταλλουργικές μέθοδοι στοχεύοντας στην ανάκτηση συγκεκριμένων μετάλλων. Τα οξέα που χρησιμοποιήθηκαν για την εκχύλιση ήταν το υδροχλωρικό, το θειικό και το νιτρικό οξύ. Επίσης, έγινε χρήση θειικού οξέος με προσθήκη υπεροξειδίου του υδρογόνου. Τα βασικά μέταλλα που εξετάστηκαν ήταν ο χαλκός, ο κασσίτερος, ο σίδηρος, το αλουμίνιο και το νικέλιο. Όσον αφορά τα αποτελέσματα της εκχύλισης με χρήση οξέων, μέγιστη απόδοση παρουσιάστηκε με χρήση υδροχλωρικού οξέος στους 30 °C για το αλουμίνιο, τον κασσίτερο και τον σίδηρο, σε αντίθεση με το νιτρικό οξύ, το οποίο παρουσίασε μέγιστη απόδοση εκχύλισης για τον χαλκό και το νικέλιο.