Η παρούσα διπλωματική εργασία ενασχολήθηκε πάνω σε ένα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα της βιομηχανίας της αλουμίνας. Για την παραγωγή αλουμίνας με τη μέθοδο επεξεργασίας Bayer παράγονται μεγάλοι όγκοι καταλοίπων βωξίτη (ερυθράς ιλύος). Οι μεγάλες ποσότητες παράγωγης ερυθράς ιλύος (80.000.000t σε παγκόσμια κλίμακα ), το μικρό μέγεθος κόκκων και το υψηλό pH (από 11 έως 13) προκαλούν σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα στην περιοχή απόθεσής της. Λόγω αυτών των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ερυθράς ιλύος γίνονται συνεχώς ερευνητικές μελέτες για την εύρεση τρόπων αξιοποίησής της.Καθώς η ερυθρά ιλύς αποτελείται από μεταλλικά οξείδια, η παρούσα εργασία αποσκοπεί στον εμπλουτισμό των καταλοίπων του βωξίτη σε περοβσκίτη (CaTiO3) . Ο τρόπος εμπλουτισμού που επιλέχτηκε ήταν με προσθήκη ποσότητας άνθρακα (5%C και 20%C) και θέρμανση του υλικού σε διαφορές θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 400οC έως 1200οC σε οξειδωτικό περιβάλλον και σε θερμοκρασίες από 400οC έως 1000οC σε αναγωγικό περιβάλλον. Στη συνέχεια, μελετήθηκε η εύρεση ενός οικονομικού τρόπου εμπλουτισμού του οξειδίου του τιτανίου (TiO2) που εμπεριέχεται στο ορυκτό περοβσκίτη. Ο τρόπος εμπλουτισμού του οξειδίου του τιτανίου που επιλέχτηκε ήταν ο υγρός μαγνητικός διαχωρισμός διαφορετικών εντάσεων ηλεκτρικού ρεύματος. Σε κάθε διαδικασία εμπλουτισμού του κάθε δείγματος πραγματοποιήθηκαν ορυκτολογικές και χημικές αναλύσεις.