Το work with title Θεραπευτικά περιβάλλοντα | από την περιβαλλοντική ψυχολογία στο στοιχειοθετημένο σχεδιασμό (evidence-based design) by Chorba Georgia is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Bibliographic Citation
Γεωργία Χόρμπα, "Θεραπευτικά περιβάλλοντα | από την περιβαλλοντική ψυχολογία στο στοιχειοθετημένο σχεδιασμό (evidence-based design)", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.78898
Η μεταστροφή προς μια ολιστική προσέγγιση της θεραπείας και οι σύγχρονες θεωρήσεις για τα θεραπευτικά περιβάλλοντα οδήγησαν στην αναγνώριση της σημασίας και της συμβολής της χωρικής εμπειρίας στη θεραπευτική διαδικασία και στην ανάγκη για το σχεδιασμό περιβαλλόντων με επίκεντρο τον ασθενή. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση της επίδρασης των αρχιτεκτονικών διαστάσεων του περιβάλλοντος στη θεραπευτική διαδικασία, μέσα από τη μελέτη δύο διεπιστημονικών πεδίων που εξετάζουν τις επιδράσεις του περιβάλλοντος στο άτομο, την περιβαλλοντική ψυχολογία και το Στοιχειοθετημένο Σχεδιασμό (evidence-based design). Η μελέτη χωρίζεται σε τρία βασικά μέρη, καθένα από τα οποία αποτελεί μια ειδικότερη ενότητα όσον αφορά στη μελέτη του θεραπευτικού περιβάλλοντος. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στις αλληλεπιδράσεις ατόμου περιβάλλοντος, όπως έχουν εξελιχθεί μέσα από τις θεωρίες και τα πλαίσια της περιβαλλοντικής ψυχολογίας. Συγκεκριμένα, αναλύεται το αντικείμενο της περιβαλλοντικής ψυχολογίας και η ευρύτητα της έννοιας του περιβάλλοντος, η περιβαλλοντική προσέγγιση στην αντίληψη, η αξιολόγηση του περιβάλλοντος μέσα από τις θεωρίες της επεξεργασίας της πληροφορίας και της εκπλήρωσης των αναγκών του ατόμου ως μέρος του κοινωνικού πλαισίου και το περιβαλλοντικό άγχος. Στο δεύτερο μέρος, έχοντας αναφερθεί στις βασικές θεωρίες της αλληλεπίδρασης ατόμου-περιβάλλοντος υπό την περιβαλλοντική προοπτική, εξετάζεται ειδικότερα η προσέγγιση του Στοιχειοθετημένου Σχεδιασμού (evidence-based design) και η μέθοδος που ακολουθεί για την εξαγωγή κλινικών αποτελεσμάτων αναφορικά με την υγεία των ασθενών, καθώς και η θεωρία της Σαλουτογένεσης (Salutogenesis), η οποία έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το σχεδιασμό των σύγχρονων θεραπευτικών περιβαλλόντων. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζονται, πιο συγκεκριμένα, οι σχέσεις των χωρικών μεταβλητών του περιβάλλοντος με τη θεραπεία, υπό το πρίσμα της συσχέτισης των δύο αυτών πεδίων. Ειδικότερα, αναλύονται οι έννοιες του προσανατολισμού, του προσωπικού χώρου και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, της πυκνότητας και της αίσθησης συνωστισμού, του ήχου και του θορύβου, των θεάσεων της φύσης και του φωτός, ως εκείνες οι παράμετροι που συμβάλλουν στην ενίσχυση της θεραπείας, σύμφωνα με τη Θεωρία του Ψυχολογικά Υποστηρικτικού Σχεδιασμού (Psychologically Supportive Design).