Σε μία εποχή συνεχών αλλαγών η επανάχρηση και η αλλαγή χρήσης χώρων είναι (ένα συχνό φαινόμενο και) ένα μείζον ζήτημα στο οποίο η αρχιτεκτονική καλείτε να δώσει λύσεις με γνώμονα την καλύτερη δυνατή επίλυση των προβλημάτων που αυτές δημιουργούν. Στα πλαίσια μίας τέτοιας αλλαγής, έπειτα από την απομάκρυνση του σημερινού αερολιμένα Ηρακλείου Κρήτης “Ν.Καζαντζάκης” και την επανάχρησή του ως πίστας αγώνων αυτοκινήτου, η παρούσα διπλωματική εργασία καλείτε να ασχοληθεί με τον σχεδιασμό μίας ξενοδοχειακής μονάδας στην περιοχή (με σκοπό την υποστήριξη των αναγκών της πίστας καθώς και την παράλληλη αξιοποίηση ενός χώρου συνοριακής φύσεως μεταξύ του αστικού ιστού και του παραλιακού μετώπου ανατολικά της πόλης). Η μονάδα αυτή απαρτίζετε από ένα κεντρικό κτήριο, έναν πύργο καθώς και από μεμονωμένες - αυτοτελείς βίλες και χωροθετείτε μεταξύ της πίστας και της παραλίας, καθώς αποτελεί το πλέον κατάλληλο μέρος για την καλύτερη φιλοξενία των επισκεπτών του ανεξαρτήτως του λόγου διαμονής τους (είτε μία τυπική επίσκεψη αναψυχής, είτε μία επίσκεψη με θεματικό σκοπό (επίσκεψη της πίστας)).