Με την ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων ετών –ειδικότερα μετά την βιομηχανική επανάσταση- και την ανθρώπινη εξάρτηση από τις μηχανές, η σημερινή κοινωνία καθίσταται αρκετά ενεργοβόρα. Η ενέργεια αντλείται με διάφορους τρόπους από το περιβάλλον. Σε αυτήν όμως την κλίμακα το κόστος εξόρυξης ορυκτών πόρων είναι υπέρογκο και σε συνδυασμό με τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς που επιβάλλονται τα τελευταία χρόνια, για την προστασία του πλανήτη, αναζητήθηκαν νέοι τρόποι παραγωγής ενέργειας. Ένας εξ αυτών είναι η χρήση φωτοβολταϊκών πάνελ. Σε αυτή την περίπτωση η ηλιακή ενέργεια συλλέγεται και μετατρέπεται σε ηλεκτρική με μοναδικό κόστος αυτό των δημιουργίας και συντήρησης των κατάλληλων υποδομών. Καθώς όμως εδραιώνεται η χρήση των φωτοβολταϊκών πάρκων ανά τον κόσμο, ένα νέο πρόβλημα που αναδύεται, είναι η διαχείριση των φθαρμένων πάνελ και αυτών που έχουν περατώσει το χρονικό όριο ζωής-λειτουργείας τους. Με γνώμονα την ελαχιστοποίηση του κόστους για την κοινωνία καθώς και για την ορθολογική διαχείριση των μεταλλικών και μη κατάλοιπων κρίνεται απαραίτητη η ανακύκλωση τους.Στην παρούσα εργασία θα επικεντρωθούμε σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της διαδικασίας ανακύκλωσης, αυτό της ανάκτησης των επιμεταλλώσεων των φωτοβολταϊκών πάνελ. Θα εξεταστεί μία νέα μέθοδος, που με την χρήση κατάλληλων χημικών διαλυτών και συμπλόκων, σκοπεύει στην μεγαλύτερη δυνατή ανάκτηση των μεταλλικών στοιχείων, χωρίς την παραγωγή βλαβερών για τον άνθρωπο αποβλήτων. Το προτεινόμενο μοντέλο έχει σχεδιαστεί στο καινούριο περιβάλλον του SIEMENS NX 11.0