Η ερευνητική εργασία επιχειρεί τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ πόλης και θαλάσσιου μετώπου, καθώς και τις διεργασίες εκείνες που πυροδοτούν τον μετασχηματισμό του παραλιακού μετώπου ως εργαλείο παραγωγής δημοσίου χώρου. Κύριο αντικείμενο της έρευνας αποτελούν οι αναπλάσεις αστικών περιοχών που αναφέρονται κατά κύριο λόγο σε λιμενικές και παράκτιες ζώνες, των οποίων αναλύονται οι στρατηγικές που ακολουθήθηκαν ως προς την σύνδεση με την πόλη, την ενεργοποίηση των δικτύων κ.λπ. Η δομή της εργασίας συνιστάται από τέσσερις ενότητες. Στη πρώτη γίνεται εισαγωγή στο φαινόμενο της αποβιομηχανοποίησης και στα αποτελέσματα τα οποία μπορεί να επιφέρει καθώς επίσης και στην ανάλυση του όρου μετάπολη και την έννοια του αστικού κενού και τέλος γίνεται εισαγωγή στα νέα τοπία της μεταβιομηχανικής πόλης.Στη δεύτερη ενότητα εξετάζεται ο όρος του θαλάσσιου μετώπου και τον ρόλο που μπορεί να έχει για την πόλη, καθώς και η εξέλιξη των παραθαλάσσιων πόλεων ,αναφέροντας τους κυριότερους τύπους επεμβάσεων που παρουσιάστηκαν. Η ενότητα αυτή κλείνει με την παρουσίαση παραδειγμάτων αστικών επεμβάσεων στο θαλάσσιο μέτωπο.Στη τρίτη ενότητα, διευκρινίζεται το εννοιολογικό πλαίσιο της ανάπλασης των θαλάσσιων μετώπων, οι παράγοντες που οδήγησαν στο μετασχηματισμό των παραλιακών μετώπων καθώς και η συμβολή του τοπίου στην ανάπλαση τους.Στην τελευταία ενότητα, γίνεται αναλυτική περιγραφή τεσσάρων συγκεκριμένων παραδειγμάτων, της Γένοβας, της Βαρκελώνης, της Θεσσαλονίκης καθώς και η μελέτη της περίπτωσης της Λεμεσού όπου μελετώνται οι στρατηγικές που ακολούθησε κάθε επέμβαση, καθώς και οι τρόποι σύνδεσης του παραλιακού μετώπου με την πόλη.