Το έργο με τίτλο Οι οικοκοινότητες ως μοντέλο αυτόνομης και βιώσιμης ανάπτυξης από τον/τους δημιουργό/ούς Giakouvi Panagiota διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Παναγιώτα Γιακούβη, "Οι οικοκοινότητες ως μοντέλο αυτόνομης και βιώσιμης ανάπτυξης", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2018
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.77420
Οι σύγχρονες συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων, διεθνώς αλλά και στη χώρα μας, κατά τα τελευταία χρόνια προκάλεσαν μια βαθιά και πολυδιάστατη κρίση, η οποία οδήγησε στην ανάγκη για αναζήτηση εναλλακτικών προτύπων ζωής, με βασική προτεραιότητα την επανασύνδεση με το φυσικό περιβάλλον και με τους συνανθρώπους τους. Η αειφόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη υπόσχεται να προσφέρει λύσεις στα πολύπλοκα προβλήματα και να αποκαταστήσει την ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών οικοσυστημάτων. Το κίνημα των οικοκοινοτήτων, γεννήθηκε ως αντίδραση στις διεθνείς πολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές εξελίξεις. Εισηγείται ένα νέο μοντέλο ζωής και μια φιλοσοφία, που στηρίζεται στις αρχές της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της κοινοκτημοσύνης, του σεβασμού προς το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους. Αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση του βαθμού στον οποίο οι ελληνικές οικοκοινότητες συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του οικολογικού και κοινωνικο-οικονομικού προβλήματος. Για τον λόγο αυτό, επιλέχθηκαν 15 οικοκοινότητες/οικοχωριά από διαφορετικά σημεία (γεωγραφικά διαμερίσματα) της ελληνικής επικράτειας, σε μια προσπάθεια αναλογικής εκπροσώπησης όλων των περιοχών. Μέσω δειγματοληπτικής έρευνας, επιχειρήθηκε η μελέτη τους, προκειμένου να αναδειχθεί σε ποιους τομείς της βιώσιμης ανάπτυξης εστιάζουν κυρίως. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι περιβαλλοντικές-οικονομικές-κοινωνικο- πολιτισμικές ευαισθησίες τους, εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό βαθμό. Η ποικιλομορφία αυτή των εγχειρημάτων είναι δυνατόν να αποδοθεί τόσο στο διαφορετικό όραμα και στους στόχους που επιδιώκει να υλοποιήσει κάθε κοινότητα όσο και στα μέσα και τους διαθέσιμους πόρους. Επιπλέον, ο τόπος εγκατάστασής τους και η περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνικο-πολιτισμική ιδιαιτερότητα κάθε περιοχής προσδιορίζουν, σε σημαντικό βαθμό, το είδος και το εύρος των δράσεων τους. Σε όλες, όμως, τις περιπτώσεις, το αποτέλεσμα των ανθρώπινων ενεργειών έχει μια κοινή συνισταμένη: την προστασία του περιβάλλοντος.