Ιδρυματικό Αποθετήριο [SANDBOX]
Πολυτεχνείο Κρήτης
EN  |  EL

Αναζήτηση

Πλοήγηση

Ο Χώρος μου

Ανάλυση αστοχιών οπλικών συστημάτων

Trikas Alexandros

Πλήρης Εγγραφή


URI: http://purl.tuc.gr/dl/dias/ABB519F4-FD05-4E9B-A0B6-D52A947DF7D5
Έτος 2018
Τύπος Μεταπτυχιακή Διατριβή
Άδεια Χρήσης
Λεπτομέρειες
Βιβλιογραφική Αναφορά Αλέξανδρος Τρίκας, "Ανάλυση αστοχιών οπλικών συστημάτων", Μεταπτυχιακή Διατριβή, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Χανιά, Ελλάς, 2018 https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.71353
Εμφανίζεται στις Συλλογές

Περίληψη

Τα σύγχρονα οπλικά συστήματα αποτελούν πολύπλοκα συναρμολογήματα επιμέρους δομικών στοιχείων. Παρά τις εξελίξεις στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας παρατηρούνται πολλές φορές αστοχίες σε δομικά στοιχεία, ικανές να καταστήσουν ένα σύστημα μη λειτουργικό και να θέσουν σε κίνδυνο τόσο την αποστολή όσο και το προσωπικό. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή έχει ως θέμα την ανάλυση αστοχιών οπλικών συστημάτων (failure analysis of military systems). Πραγματεύεται δηλαδή, το σύνολο των τεχνικών, των μεθόδων και των κριτηρίων ελέγχου που ένας μηχανικός πρέπει να εφαρμόσει προκειμένου να εξακριβώσει «το πως και το γιατί» ένα σύστημα, υποσύστημα, συγκρότημα ή εξάρτημα σταμάτησε να επιτελεί την λειτουργία για την οποία έχει κατασκευαστεί. Γενικά, η ανάλυση αστοχίας ενός συστήματος μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε στο στάδιο της σχεδίασης και κατασκευής του, είτε αφού αυτό έχει τεθεί σε λειτουργία και τελικά αστοχήσει σε κάποια από τις φάσεις τις ζωής του. Στην πρώτη περίπτωση, η ανάλυση αστοχίας έχει σκοπό τον έλεγχο της αξιοπιστίας του συστήματος και την πρόβλεψη μελλοντικών αστοχιών, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχημάτων σε προσωπικό, την πιθανότητα απώλειας υλικού ή μόλυνσης του περιβάλλοντος, καθώς και το κόστος των επισκευών. Στη δεύτερη περίπτωση αντίστοιχα, η ανάλυση αστοχίας διεξάγεται με σκοπό την εύρεση των αιτιών και των παραγόντων που οδήγησαν ένα σύστημα σε αστοχία, καθώς και τον καθορισμό των απαιτούμενων ενεργειών θεραπείας - επισκευής. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή επικεντρώνεται στη δεύτερη κατηγορία ανάλυσης αστοχιών, αναπτύσσοντας μια γενική μεθοδολογία.Είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι, όταν μιλάμε για «σύστημα» εννοούμε: «ένα σύνολο αλληλένδετων εξαρτημάτων/δομικών στοιχείων, τα οποία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους κατά έναν οργανωμένο τρόπο προς εκπλήρωση ενός κοινού σκοπού. Τα δομικά στοιχεία ενός συστήματος μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, αποτελούμενα από ανθρώπους, οργανισμούς, διαδικασίες, εξοπλισμό (hardware), λογισμικό (software) και εγκαταστάσεις» (Δάρας, 2014). Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή ο όρος «δομικό στοιχείο» θα χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει οποιοδήποτε μέρος του κυρίου οπλικού συστήματος, όπως επιμέρους συστήματα, υποσυστήματα, υποσυγκροτήματα και εξαρτήματα. Η περιστασιακή χρήση του όρου «κατασκευή» θα υποδηλώνει την έννοια του οπλικού συστήματος.Ο όρος «αστοχία» (failure) υποδηλώνει την οποιαδήποτε αλλαγή που συμβεί σε ένα δομικό στοιχείο συστήματος ή διαδικασίας και έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ικανότητάς του να εκτελεί ορθά μία προδιαγεγραμμένη λειτουργία για την οποία έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί. Από όλα τα δομικά στοιχεία ενός οπλικού συστήματος, η διατριβή αυτή επικεντρώνεται περισσότερο στην αστοχία του υλικού μέρους αυτού (hardware), κάνοντας ωστόσο μια μικρή αναφορά σε αστοχίες του λογισμικού μέρους (software). Επιπλέον, από το σύνολο του υλικού μέρους ενός συστήματος θα αναλυθούν περισσότερο οι αστοχίες των μηχανικών - μηχανολογικών μερών αυτού, αναφέροντας ωστόσο εν συντομία αστοχίες ηλεκτρονικού - ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και αναλύοντας μια περίπτωση αστοχίας ηλεκτρονικού εξαρτήματος.Όπως είναι γνωστό, το υλικό μέρος ενός συστήματος κατασκευάζεται από μεταλλικά ή μη μεταλλικά υλικά (πολυμερή, σύνθετα). Η επιλογή του καταλληλότερου υλικού για την κατασκευή ενός δομικού στοιχείου εξαρτάται από μια σειρά λειτουργικών απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιήσει. Επιπλέον, λαμβάνονται υπόψη οι φυσικές και μηχανικές ιδιότητες του υλικού, η σύνθεσή του, οι ιδιότητες της επιφάνειάς του και η μικροδομή του. Όσον αφορά τον τρόπο αστοχίας του υλικού, αυτός εκδηλώνεται διαφορετικά στα μέταλλα απ’ ότι στα σύνθετα ή τα πολυμερή υλικά. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί αστοχίας οι οποίοι είναι κοινοί και στους δύο τύπους υλικών (μεταλλικά και μη). Οι κυριότεροι τρόποι αστοχίας που παρατηρούνται στα μεταλλικά υλικά είναι η κόπωση (fatigue), η θραύση (fracture), η διάβρωση (corrosion), η φθορά (wear), η παραμόρφωση (distortion) ή συνδυασμός των ανωτέρω. Η διατριβή αυτή επικεντρώνεται στα μεταλλικά υλικά, αναφέροντας περιληπτικά και τους τρόπους αστοχίας των σύνθετων υλικών.Οι αστοχίες γενικά μπορεί να οφείλονται σε σχεδιαστικά ή κατασκευαστικά σφάλματα, στον τρόπο χειρισμού του συστήματος, στις συνθήκες λειτουργίας του, στο επίπεδο συντήρησης και επισκευών κ.α. Για την εξακρίβωση των πιθανών αιτιών αστοχίας ενός δομικού στοιχείου χρησιμοποιείται μια σειρά καταστρεπτικών και μη τεχνικών ελέγχου. Στην πρώτη περίπτωση ο έλεγχος πραγματοποιείται χωρίς την πρόκληση καταστροφ

Διαθέσιμα αρχεία

Υπηρεσίες

Στατιστικά