Search

Browse

• Communities
• Authors
• Year
• Titles
• Subjects

My Space

• Login

H ιχνογραφία της μετάβασης. Ο ρόλος του υδάτινου στοιχείου στη εξέλιξη των Ευρωπαϊκών κοιμητηρίων

Tzanaki Evaggelina

Full record

---

Summary

Κατά την διάρκεια των ετών, η διαδικασία της ταφής διαφέρει ανάμεσα στις χώρες και τους πολιτισμούς. Η ταφή είναι μία παράδοση που έχει ταυτιστεί με την ανθρωπότητα, με τη μνήμη και τις παραδόσεις. Οι ζώντες θυμούνται τους νεκρούς τους, τους τιμούν και εν τέλει τους συναντούν. Η ζωή μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο στην αντίθεση της με το θάνατο. Η συνύπαρξη αυτών των δύο εννοιών στον ίδιο χώρο βοήθα στο να γίνουν διακριτές οι πραγματικότητες της κάθε κατάστασης , κάτι το οποίο συνδέει όλους τους πολιτισμούς και όλα τα ανθρώπινα είδη. Είναι λοιπόν, τουλάχιστον απαραίτητο η αρχιτεκτονική να ενστερνιστεί αυτή τη σημασία και να προσδιορίσει το ρόλο του νεκροταφείου στην ανθρώπινη συνείδηση. Άλλωστε σκόπιμα, ο τάφος αναφέρεται ως η τελευταία κατοικία για ένα άνθρωπο. «Το σπίτι μέσα στο οποίο κατοικεί ένας άνθρωπος, είναι προσωρινό, αφού το πραγματικό –για την κατασκευή του οποίου αφιερώνει όλη του τη ζωή- , είναι η τελική κατοικία» ΗρόδοτοςΗ συνειδητοποίηση του θανάτου ορίζει την ανθρώπινη φύση κι αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως δεν είμαστε ως είδος αυτοκαθοριζόμενοι και ως συνέπεια ακολουθούμε τα «βήματα» των προκατόχων μας. Η αναγνώριση της σημασίας των προγόνων του κάθε λαού συναντάται σε όλες τις κουλτούρες και πολιτισμούς, η «τελευταία κατοικία» γίνεται λοιπόν, σημαντική και αναγκαία. Αναγνωρίζοντας τη σημασία της σχέσης μας με τους προγόνους και την ταφή τους αποκτάται ιστορική νομιμότητα και καθιερώνεται η σημερινή θέση του κάθε λαού.

Available Files

Services