Το έργο με τίτλο Nέα Ερσιλία στον Πεύκο Βιάννου. Εκδοχή μιας νέας "ανασυγκρότησης" από τον/τους δημιουργό/ούς Tzanaki Evaggelina, Triamataki Maria διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Ευαγγελίνα Τζανάκη, Μαρία Τριαματάκη, "Nέα Ερσιλία στον Πεύκο Βιάννου. Εκδοχή μιας νέας "ανασυγκρότησης"", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2017
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.70331
Η διπλωματική εργασία τοποθετείται χρονικά στην μεταπολεμική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην περίοδο εφαρμογής του προγράμματος οικιστικής ανοικοδόμησης (1945-1950) με επικεφαλή τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη.Στο πλαίσιο των οικοδομικών εργασιών που υλοποιήθηκαν στη χώρα λόγω των εκτεταμένων καταστροφών κατά τη διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου, εντοπίζουμε και τους οικοισμούς που δημιουργήθηκαν εκ νέου με τη χρηματοδότηση του σχεδίου Μάρσαλ. Ένας τέτοιος οικισμός είναι και η περιοχή μελέτης, ο Πεύκος στον Δήμο Βιάννου (νότια του νομού Ηρακλείου) Στόχος του κρατικού προγράμματος ήταν η κατασκευή του ελαχίστου πυρήνα για μια αγροτική οικογένεια, που είναι δυνατόν να αναπτυχθεί σε πλήρες σπίτι ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της. Παραδείγματα τέτοιων αγροτικών οικισμών πέρα από τον Πεύκο Βιάννου βρίσκονται στην Κάντανο (Χανιά) και στα Βορίζια (Ηράκλειο) που όμως η κατασκευή τους δεν αποπερατώθηκε, φανερώνοντας την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού στη διαχείρηση της ξένης βοήθειας όσο και την γενικότερη χαοτική κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας την περίοδο αυτή. Οι οικισμοί απαξιώθηκαν από τους δικαιούχους στέγασης και δεν κατοικήθηκαν ποτέ.Αναγνωρίζοντας στο σήμερα μια κατ'αναλογία κοινωνική συνθήκη επειχειρούμε να δώσουμε μια νέα εκδοχή Ανασυγκρότησης. Στόχος της μελέτης είναι η επανάχρηση των κελυφών των πυρήνων για την στέγαση των προσφύγων που καλείται να φιλοξενήσει η περιφέρεια της Κρήτης. Η επέμβαση στον οικισμό γίνεται σε στάδια: αρχικά με την αποκατάσταση των κτιρίων στα οποία εγκαθίστανται οι πρώτες ομάδες καθώς και τη δημιουργία δομών ένταξης του πληθυσμού στους γύρω οικισμούς. Στη συνέχεια ο οικισμός θα πυκνώνει με τις αντίστοιχες επεκτάσεις των κατοικιών και τη δημιουργία επιπλέον κτηριακών εκγαταστάσεων για την εξυπηρέτησή του.