Στόχος της εργασίας είναι η επαφή του ανθρώπου με τη φύση και η ενθύμηση της πρωταρχικής κατοίκησης του τοπίου. Μία αρχέγονη κατοίκηση που ξεκίνησε με γνώμονα την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, απόκτησε χαρακτήρα πολυτέλειας και αναψυχής, έφτασε στην απόλυτη καταπάτηση, καταστροφή και κατάχρηση, καταλήγοντας στην σύγχρονη ανάγκη για προστασία και επιστροφή του υπαίθριου βίου. Δημιουργία προϋποθέσεων ώστε να επιτευχθεί η συμβίωση του αστού με το φυσικό τοπίο, αναζήτηση επιτακτική σε μια εποχή γρήγορων ρυθμών, εικονικής και τεχνητής πραγματικότητας. Η επιστροφή στις γενεσιουργές ρίζες, η επιστροφή στα ίχνη μιας παλαιάς καθημερινότητας.Ο ρόλος του κήπου, που προσφέρει την επαφή του κατοίκου με το εξωτερικό, το υπαίθριο, θα μπορούσε να μεταφερθεί σε έναν αντίστοιχο ρόλο για τους φυσικούς τόπους, θραύσματα, μέσα σε ένα αστικό σύνολο. “Μεγάλοι” κήποι που θα υποδέχονται τους αστούς και θα παρέχουν ηρεμία, επαφή, ενημέρωση, ευαισθησία, γαλήνη, καθαρότητα. Μια φυσική “πολυτέλεια” αναψυχής και ψυχαγωγίας μέσα σε “παραδεισένιους κήπους”. Φύσεις του παρελθόντος προσαρμοσμένες στη ζωή του παρόντος. Νέες Φύσεις. Παρεμβαίνουμε στο τοπίο, το βιώνουμε, το αισθανόμαστε και αλληλεπιδρούμε με αυτό.