Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε σε εργαστηριακή κλίμακα η δυνατότητα παραγωγής δομικών στοιχείων τύπου «τεχνητού λίθου» χρησιμοποιώντας λεπτομερή λατομικά παραπροϊόντα (παιπάλη) και ανακυκλωμένα αδρανή προερχόμενα από απόβλητα εκσκαφών-κατεδαφίσεων-κατασκευών (ΑΕΚΚ), τσιμέντο διαφόρων τύπων και ειδικά πρόσθετα σκυροδέματος. Ως διαδικασίες παραγωγής επιλέχθηκαν η ανάμιξη των υλικών και η χύτευση σε μήτρες, λόγω της απλότητας και της μικρής απαίτησης σε ενέργεια και πρόσθετο εξοπλισμό που έχουν οι διαδικασίες αυτές. Για τον χαρακτηρισμό της παιπάλης και των ανακυκλωμένων αδρανών που χρησιμοποιήθηκαν έγινε κοκκομετρική, ορυκτολογική και χημική ανάλυση, ενώ προσδιορίστηκαν ο δείκτης μορφής, η πυκνότητα και η υδατοαπορρόφηση των κόκκων, η τιμή της δοκιμής μπλε του Μεθυλενίου και η τιμή της δοκιμής micro Deval. Η αρχική μελέτη της σύνθεσης των μιγμάτων παιπάλης-αδρανών-τσιμέντου-πρόσμικτων βασίστηκε στο μοντέλο στοίβαξης κόκκων κατά Andreassen-Andersen, και ακολούθησε εκτενής πειραματικός σχεδιασμός πολλαπλών σταδίων. Διερευνήθηκε η χρήση συνήθων τύπου τσιμέντων όπως CEM II 42.5 και CEM I 52.5R αλλά και ειδικού τύπου με υψηλή τιμή Blaine (μικροτσιμέντο), ενώ ως ειδικό πρόσθετο χρησιμοποιήθηκε υπερλεπτομερής πυριτία (silicafume). Η απαιτούμενη ποσότητα νερού καθορίστηκε με βάση τη δοκιμή του κώνου εξάπλωσης του νωπού σκυροδέματος. Μετά την παραγωγή και την ωρίμανση των δοκιμίων, έγινε έλεγχος (κατά ΕΝ) της αντοχής των σκληρυμένων δοκιμίων σε κάμψη και μονοαξονική θλίψη, μέτρηση του ειδικού βάρους και της υδαταπορρόφησής τους, προσδιορισμός της ανθεκτικότητάς τους σε κύκλους ψύξης-απόψυξης, σε θερμικό πλήγμα και σε θειικό μαγνήσιο. Με βάση τα αποτελέσματα των δοκιμών προέκυψε ότι όλες οι συνθέσεις πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις για απλά φέροντα δομικά στοιχεία τύπου «συνθετικού λίθου», ενώ αρκετές από αυτές πληρούν τις προδιαγραφές και πιο απαιτητικών κατηγοριών κατάταξης φέροντων δομικών στοιχείων.