Το κύριο αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αυτής, είναι η ανάπτυξη μεθοδολογίας έγκαιρου εντοπισμού ρήγματος ή διαφοροποίησης του σχηματισμού διάτρησης σήραγγας με χρήση σεισμικών δεδομένων. Για την προσέγγιση του προβλήματος αυτού μελετήθηκε η πρόσφατη βιβλιογραφία και πραγματοποιήθηκε προσομοίωση της διάδοσης σεισμικών κυμάτων σε μοντέλα όπου η σεισμική πηγή και τα γεώφωνα τοποθετούνται στα τοιχώματα της σήραγγας.Ειδικότερα, στα αρχικά στάδια της εργασίας δημιουργήθηκαν συνθετικά μοντέλα στις δύο διαστάσεις. Ένα μοντέλο με τον ανακλαστήρα να απέχει 100mαπό το μέτωπο της σήραγγας και ένα δεύτερο με τον ανακλαστήρα να απέχει 80m. Η σεισμική πηγή τοποθετήθηκε στο μέτωπο της σήραγγας ενώ οι δέκτες κατά μήκος αυτής. Λόγω της πολυπλοκότητας των συνθετικών καταγραφών εξαιτίας της σήραγγας, πραγματοποιήθηκαν δοκιμές χωρίς να υπάρχει το σώμα της σήραγγας στο μοντέλο. Με αυτόν τον τρόπο ήταν ευκολότερη η αναγνώριση των σεισμικών κυμάτων και η περαιτέρω επεξεργασία τους. Στα συνθετικά σεισμικά δεδομένα εφαρμόστηκε μετασχηματισμός αντίστοιχος με τη διόρθωση της κανονικής χρονικής απόκλισης που εφαρμόζεται στη μέθοδο της σεισμικής ανάκλασης. Ο μετασχηματισμός αυτός μετατρέπει τον χρόνο διαδρομής σε διπλό χρόνο ανάκλασης από το μέτωπο της σήραγγας μέχρι τον ανακλαστήρα και δημιουργεί σεισμική τομή. Το τελικό στάδιο της επεξεργασίας περιλαμβάνει την εφαρμογή φίλτρου ενδιάμεσης τιμής (medianfilter) στα μετασχηματισμένα δεδομένα, το οποίο ανέδειξε τα ανακλώμενα διαμήκη κύματα, ενώ παράλληλα εξασθένισε τα άλλα είδη κυμάτων.Η απομόνωση των ανακλώμενων κυμάτων στα πειράματα χωρίς τη σήραγγα ήταν ιδεατή, κάτι που βοήθησε και στην αναγνώριση των αντίστοιχων ανακλώμενων κυμάτων στα πιο σύνθετα δεδομένα από τα μοντέλα με τη σήραγγα.