Είναι φανερό πωs τα γράμματα και οι εικόνεs διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία τηs εικόναs του αστικού περιβάλλοντοs. Η αρχιτεκτονική μεμονωμένα αδυνατεί να μεταδόσει μηνύματα, κοινωνικού, πολιτικού ή διαφημιστικού περιεχομένου. Αντίθετα, μπορεί να προάγει αυτή την επικοινωνιακή λειτουργεία εφόσον εφαρμοστεί παράλληλα με την τυπογραφία, η οποία αποτελεί τον κατεξοχήν τομέα παραγωγήs γραμμάτων και εικόνων, κάτω από ένα συνολικό σχεδιαστικό πρόγραμμα, την τυποτεκτονική.Αν και οι ρίζεs τηs τυποτεκτονικήs εντοπίστηκαν στιs πρώιμεs ιστορικέs περιόδουs με την μορφή των επιγραφών και των σημάνσεων (signage - architectural lettering - architecture parlante), εφαρμόστηκε πιο εντατικά από τιs αρχέs του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα και εξελίσσεται διαρκώs, όσον αφορά τιs μορφέs τηs, τα πεδία εφαρμογήs και τιs λειτουργίεs τηs.Στα πρώτα δείγματα, η τυπογραφία και η αρχιτεκτονική είχαν ξεκάθαρη λειτουργία και η κάθεμια εξυπηρετούσε τουs δικούs τηs σκοπούs και αρχέs. Αντίθετα, στην σύγχρονη εποχή, όπου οι παραδοσιακοί τρόποι σχεδίασηs αντικαταστάθηκαν από τα ψηφιακά μέσα τηs νέαs τεχνολογίαs και σχεδίασηs, έχουν φέρει αυτούs τουs δύο τομείs ακόμα πιο κοντά με αποτέλεσμα τα όρια τουs να μην είναι πλέον ξεκάθαρα. Έτσι, δημιουργούνται νέεs υβριδικέs μορφέs οι οποίεs δεν αποτελούν αποτέλεσμα του τυπογραφικού ή αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, αλλά του τυποτεκτονικού.