Κωνσταντίνα Σμπόνια, "Από το λατομείο στην ενατένιση του υψηλού", Ερευνητική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2017
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.67336
H παρούσα εργασία προσπαθεί μέσα από μια διαδρομή απτών μορφωμάτων του χώρου, να ερευνήσει την έννοια του Υψηλού και πώς αυτή την έννοια την βρίσκουμε στην γεωλογία, στη φύση και στην αρχιτεκτονική. Έτσι θα μπορέσουν να δημιουργηθούν τα δίπολα σχέσεων: “γεωλογία ως υπόβαθρο”, “φύση ως σύστημα”, “αρχιτεκτονική ως επέμβαση”. Καταλήγοντας, η μορφή του λατομικού χώρου, ως χώρου με αξία αρχιτεκτονικού έργου. Το ανάγλυφο προκύπτει εξαιτίας της εσώτερης δομής των πετρωμάτων που με την σειρά τους κατευθύνουν και διαμορφώνουν τον τρόπο εξόρυξης. Ο φυσικός χώρος σε τομή, ως απόρροια η ίδια η φύση, φανερώνεται, υπερβαίνοντας τον χαρακτήρα της επιβολής της ανθρώπινης επέμβασης στο τοπίο αναδεικνύοντας την ικανότητά του να διαπραγματεύεται την έννοια του Υψηλού.