Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση της έννοιας του κενού ως φορέα συμβόλων στην αρχιτεκτονική.Αντικείμενο της εργασίας είναι έξι επιλεγμένα παραδείγματα κτηρίων του 20ου αιώνα που φέρουν κενό εμπλουτισμένο με κάποιο συμβολισμό.Μέσω της μελέτης αυτών, σε παραλληλία με θεωρίες περί χώρου η εργασία επιχειρεί να απαντήσει στα εξής ερευνητικά ερωτήματα:(α) πότε το κενό αρχίζει να γίνεται φορέας συμβόλων στην αρχιτεκτονική και πώς αυτό ερμηνεύεται;(β) ποια η χρονική περίοδος κατά την οποία το κενό αντιμετωπίστηκε ισότιμα με τον λειτουργικό χώρο ως στοιχείο αρχιτεκτονικής σύνθεσης; και τέλος,(γ) εντοπίζονται αλλαγές στο σύμβολο που φέρει το κενό πριν και μετά τον 20ο αιώνα;