Οι ψαμμίτες είναι ιζηματογενή πετρώματα με σχετικά μεγάλο πορώδες και διαπερατότητα και ως εκ τούτου αποτελούν αντικείμενο μελέτης πολλών γεωεπιστημονικών ειδικοτήτων. Στην κατηγορία όμως των ψαμμιτών εμπίπτουν επίσης πετρώματα που εκτός από το ψαμμιτικό κλάσμα περιέχουν και ποσοστά ιλυολιθικού αλλά και αργιλικού κλάσματος. Μέσω της διαγένεσης τα βασικά πετροφυσικά χαρακτηριστικά αυτών των πετρωμάτων επηρεάζονται καθοριστικά. Τα αποθετικά περιβάλοντα των ψαμμιτών μπορεί να είναι διαφορετικά από νηριτικά μέχρι και αβυσσικά μέσω τουρβιδιτικών ρευμάτων. Ψαμμίτες δομούν ένα σημαντικό τμήμα των Νεογενών σχηματισμών στην κεντρική Κρήτη. Σε μια εκτεταμένη περιοχή στην κεντρική Κρήτη, εντός των νεογενών σχηματισμών της λεκάνης της Μεσσαράς, έχουν παρατηρηθεί σε υδρογεωτρήσεις διαφυγές μεθανίου διαγενετικής προέλευσης. Γεωτρητικά δεδομένα υπέδειξαν ότι το μεθάνιο βρίσκεται πέραν των ιλυολίθων εντός ψαμμιτικών στρωμάτων που φιλοξενούν νερό υψηλής αλατότητας. Ψαμμίτες έχουν δημιουργηθεί στην ευρύτερη αποθετική λεκάνη της Μεσσαράς διαχρονικά από το Μέσο Μειόκαινο έως το Πλειόκαινο σε διαφορετικά αποθετικά περιβάλλοντα. Ως επακόλουθο τα κύρια πετροφυσικά τους χαρακτηριστικά το πορώδες και η διαπερατότητα εξαρτώνται άμεσα από τις αρχικές αυτές ιζηματολογικές συνθήκες και τις συνεπακόλουθες διεργασίες της διαγένεσης. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η μέτρηση του πορώδους και της διαπερατότητας, για πρώτη φορά σε ψαμμίτες του Νεογενούς από διαφορετικά αποθετικά περιβάλλοντα σε 45 δείγματα που πάρθηκαν από τέσσερεις γεωλογικές τομές αντιπροσωπευτικές των τριών κύριων σχηματισμών του Μέσου-Ανώτερου Μειοκαίνου στην ευρύτερη λεκάνη της Μεσσαράς: του Βιάννου, Σκοινιά και Αμπελούζου. Κατά μήκος αυτών των τομών παρατηρούνται ψαμμιτικοί πάγκοι σε εναλλαγές με κροκαλοπαγή και μάργες. Αν και οι διαφορές στο πορώδες των σχηματισμών αυτών είναι εμφανείς, δεν συμβαίνει το ίδιο με την διαπερατότητα, συνέπεια του σχετικά υψηλού ποσοστού αργιλικού και ιλυολιθικού κλάσματος εντός των ψαμμιτών, που διαγενετικά την καθόρισε.