Σε μια εκτεταμένη περιοχή στην κεντρική Κρήτη, εντός της λεκάνης της Μεσσαράς, έχουν παρατηρηθεί σε υδρογεωτρήσεις διαφυγές μεθανίου διαγενετικής προέλευσης. Γεωτρητικά δεδομένα υπέδειξαν ότι το μεθάνιο βρίσκεται πέραν των ιλυολίθων εντός ψαμμιτικών στρωμάτων που φιλοξενούν νερό υψηλής αλατότητας. Ψαμμίτες έχουν δημιουργηθεί στην ευρύτερη αποθετική λεκάνη της Μεσσαράς διαχρονικά από το Μέσο Μειόκαινο έως το Πλειόκαινο σε διαφορετικά αποθετικά περιβάλλοντα. Ως επακόλουθο τα κύρια πετροφυσικά τους χαρακτηριστικά το πορώδες και η διαπερατότητα εξαρτώνται άμεσα από τις αρχικές αυτές ιζηματολογικές συνθήκες και την συνεπακόλουθη διεργασία της διαγένεσης. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η μέτρηση τους πορώδους και της διαπερατότητας, για πρώτη φορά σε ψαμμίτες του Νεογενούς στην Κρήτη, σε 38 δείγματα που πάρθηκαν από την γεωλογική τομή μήκους περίπου τριών χιλιομέτρων που βρίσκεται δυτικά του φράγματος της Φανερωμένης. Κατά μήκος αυτής της τομής παρατηρούνται ψαμμιτικοί πάγκοι σε εναλλαγές με κροκαλοπαγή και μάργες. Στα παλιότερα σε ηλικία τμήματα της τομής (Μέσο – Ανώτερο Μειόκαινο) επικρατούν οι μη ανθρακικής σύστασης ψαμμίτες ενώ στα ανώτερα τμήματα (Πλειόκαινο) ψαμμίτες ανθρακικής σύστασης. Αν και οι διαφορές στο πορώδες των δύο αυτών λιθολογικών ψαμμιτικών ομάδων είναι εμφανείς, δεν συμβαίνει το ίδιο με την διαπερατότητα, συνέπεια του σχετικά υψηλού ποσοστού αργιλικού και ιλυολιθικού κλάσματος εντός των ψαμμιτών, που διαγενετικά την καθόρισε.