Το work with title Στα ίχνη των βράχων, χώροι συλλογικών δραστηριοτήτων ως συρραφές του λατομείου με την Πετρούπολη by Tsoutsanis Panagiotis is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Bibliographic Citation
Παναγιώτης Τσουτσάνης, "Στα ίχνη των βράχων, χώροι συλλογικών δραστηριοτήτων ως συρραφές του λατομείου με την Πετρούπολη", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2016
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.65811
Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τις δυνατότητες συνδιαλλαγής και αλληλεπίδρασης του πρώην λατομείου Αίμου (θέατρο Πέτρας), με την Πετρούπολη και το Ποικίλο όρος. Μελετώνται οι σχέσεις μεταξύ των ενοτήτων καθώς και οι δυνατότητες ανάδειξης της ταυτότητας και του χαρακτήρα ενός πρώην βιομηχανικού χώρου. Σκοπός της εργασίας είναι ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης πόλης και λατομείου καθώς και η ανάδειξη των εγκαταλελλημένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων ως φορείς της μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το βάρος της επέμβασης μετατίθεται στο ενδιάμεσο μεταξύ των διαφορετικών ενοτήτων (πόλης -λατομείου) και στη δημιουργία μιας τοπιακής αφήγησης που σκοπό έχει την ανάδειξη της βιομηχανικής κληρονομιάς. Το κτίριο του σπαστήρα , το εγκαταλελλειμένο καμίνι, η υπερμεγέθης χοάνη του λατομείου, το θέατρο πέτρας και η αχανής διάχυτη πόλη συνθέτουν ένα χαρακτηριστικό τοπίο με ζωντανές μνήμες και αφηγήσεις του παρελθόντος. Τα ετερόκλητα στοιχεία δημιουργούν αποσπάσματα-"θραύσματα" με αναφορές στην πόλη, την φύση και την βιομηχανία.Η πρόταση εστιάζει στην ενοποίηση των "θραυσμάτων" αυτών μέσω της αξιοποίησης των εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και στη σύνδεση της πόλης με το λατομείο μέσω "συρραφών". Κομβικό ρόλο στην όσμωση των ετερόκλητων καταστάσεων διαδραματίζει το μεταβατικό τοπίο μεταξύ λατομείου, Πετρούπολης και Ποικίλου όρους, που σήμερα χρησιμοποιείται ως parking. Επαναπροσδιορίζοντας την σημασία του χρησιμοποιείται ως το "κατώφλι" που ενοποιεί τα ετερόκλητα στοιχεία και εισάγει την πόλη στο λατομείο και το Ποικίλο όρος. Παράλληλα, μέσω ενός νέου πολιτιστικού κέντρου που εντάσσεται στο έντονο ανάγλυφο της ενδιάμεσης περιοχής συνδέονται οι εγκαταλελλειμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις δημιουργώντας μια αφήγηση της λατομικής διαδικασίας. Το πολιτιστικό κέντρο λειτουργεί αφενός βοηθητικά σε σχέση με τα δρώμενα του θεάτρου πέτρας (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες) και αφετέρου δημιουργεί ένα πυρήνα πολιτισμού που στεγάζει τοπικές καλλιτεχνικές ομάδες και εκφράζει την τοπική ιδιαιτερότητα. Η περιοχή μετασχηματίζεται έτσι απο υποβαθμισμένος μή-τόπος σε συλλογικό τόπο μνήμης και καλλιτεχνικής δημιουργίας τόσο για την Πετρούπολη όσο και για ολόκληρη την Αττική. Συμπληρωματικά στην είσοδο του λατομείου δημιουργείται ενα κτίριο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης που αποσκοπεί στην ενημέρωση για τις δράσεις σχετικά με το περιβάλλον.Στο εσωτερικό του λατομείου επιλέγονται ήπιες χειρονομίες που σκοπό έχουν την ανάδειξη των υφιστάμενων ποιοτήτων του τοπίου.Δημιουργούνται πορείες που κατευθύνουν τον περιπατητή προς την θεατρική σκηνή ενώ διατηρούνται τα μονοπάτια των λατόμων. Εκθεσιακά περίπτερα κατα μήκος των πορειών λειτουργούν συμπληρωματικά με τα δρώμενα του θεάτρου.