Το work with title Ξηρή αναμόρφωση βιοαερίου: επίδραση του φορέα στην καταλυτική συμπεριφορά υποστηριγμένων μονο- και δι-μεταλλικών καταλυτών ιριδίου by Papageorgiou Christos, Palioudaki Georgia, Fanourgiakis Sotiris, Goula G., Panagiotopoulou Paraskevi, Diamantopoulos Evaggelos, Gentekakis Ioannis, Katsoni Athanasia, Mantzavinos, Dionissios, Nikolai͏̈dou, Eleutheria I, Ιωσηφίδου Μαρία is licensed under Creative Commons Attribution 4.0 International
Στην παρούσα εργασία μελετώνται μονο- ή δι-μεταλλικοί καταλύτες Ir ή Ir-Ni, υποστηριγμένοι σε διάφορους φορείς, ως προς την απόδοσή τους κατά την αντίδραση της ξηρής αναμόρφωσης του βιοαερίου. Πέραν της συνηθισμένης αλουμίνας (γ-Al2O3), εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σε φορείς όπως τροποποιημένα οξείδια τουδημητρίου και του ζιρκονίου (CeO2, ZrO2) που χρησιμοποιούνται εκτεταμένα στην τεχνολογία των κυψελίδων καυσίμου για την κατασκευή ηλεκτροδιακών υλικών κεραμο-μεταλλικού τύπου ή στερεών ηλεκτρολυτών, καθόσον η παρούσα έρευνα έχει ως απώτερο στόχο την «εσωτερική» ξηρή αναμόρφωση του βιοαερίου σε κυψέλες καυσίμου απευθείας τροφοδότησης με βιοαέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ισχύος. Ειδικότερα, διερευνάμε ενδεχόμενες επιδράσεις του τύπου μετάλλου-φορέα στην: εγγενή ενεργότητα του ιριδίου μέσω στη σταθερότητα των καταλυτών αυτών σε παρατεταμένη λειτουργία υπό συνθήκες αντίδρασης, καθώς και στην επίδραση άλλων παραμέτρων κατά την προεπεξεργασία ή λειτουργία των καταλυτών, όπως για παράδειγμα κύκλων οξείδωσης-αναγωγής. Εν κατακλείδι, δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις των φορέων στην εγγενή ενεργότητα των μετάλλων. Ωστόσο ανακαλύφθηκε μια ενδιαφέρουσα υψηλή σταθερότητα του Ir σε κύκλουςοξείδωσης-αναγωγής όταν αυτό είναι υποστηριγμένο σε φορείς που εμπεριέχουν CeO2, σε αντίθεση με τους υπολοίπους φορείς οι οποίοι δεν επιδεικνύουν καμιά προστατευτική ικανότητα του καταλύτη σε τέτοιες διαδικασίες. Το γεγονός αυτό είναι υψηλού πρακτικού ενδιαφέροντος, καθόσον κύκλοι οξείδωσης-αναγωγήςακολουθούνται συχνά στη βιομηχανική πρακτική για την ανάκτηση (επαν-ενεργοποίηση) καταλυτών αναμόρφωσης που έχουν υποστεί εκτεταμένη απενεργοποίηση από εναπόθεση άνθρακα.