Το έργο με τίτλο Αλγόριθμοι για τον βέλτιστο σχεδιασμό δικτυωμάτων μεγάλου μεγέθους σε συνδυασμό με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων από τον/τους δημιουργό/ούς Pouli Ioanna διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Ιωάννα Πούλη, "Αλγόριθμοι για τον βέλτιστο σχεδιασμό δικτυωμάτων μεγάλου μεγέθους σε συνδυασμό με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων", Μεταπτυχιακή Διατριβή, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2014
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.23231
Κατά την εκπόνηση της ερευνητικής αυτής εργασίας, σκοπός είναι ο συνδυασμός του Βέλτιστου σχεδιασμού Δικτυωμάτων μεγάλου μεγέθους με τη χρήση αλγορίθμων βελτιστοποίησης. Ο βέλτιστος σχεδιασμός έχει να κάνει με τη μείωση του βάρους- και κατά συνέπεια και του κόστους- της κατασκευής, με σκοπό να αποφευχθεί η περιοχή συχνοτήτων συντονισμού, και την επίτευξη μέγιστης ακαμψίας της κατασκευής με περιορισμούς για τις παραμορφώσεις και τις τάσεις. Η μέθοδος πεπερασμένων στοιχείων είναι μια αριθμητική μέθοδος (δηλ. μέθοδος υπολογισμού με χρήση Η/Υ) για τον υπολογισμό προσεγγιστικών λύσεων μερικών διαφορικών εξισώσεων. Αυτή η μέθοδος είναι μεν προσεγγιστική, αλλά μπορεί να δώσει αξιόπιστα αποτελέσματα και έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα προβλήματα.Οι αλγόριθμοι βελτιστοποίησης διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Αιτιοκρατικές Μέθοδοι όπου ο αλγόριθμος κινείται προς συνεχώς καλύτερες λύσεις με αυστηρά ντετερμινιστικό τρόπο αξιοποιώντας πληροφορία από την με την γενική έννοια παράγωγο της αντικειμενικής συνάρτησης. Χαρακτηριστική και πολύ απλή περίπτωση αιτιοκρατικού αλγορίθμου αποτελεί η μέθοδος Απότομης Καθόδου (Steepest Descent). Στοχαστικές μέθοδοι των οποίων η συμπεριφορά παρουσιάζει συγκροτημένη τυχαιότητα και δεν είναι απόλυτα προβλέψιμη. Γνωστότερο παράδειγμα αποτελούν ίσως οι Γενετικοί Αλγόριθμοι (GA) και οι παραλλαγές τους.