Η παρούσα μελέτη διερευνά την επίδραση των ιαπωνικών κήπων στη Δύση, εστιάζοντας σε δεκαέξι κήπους που βρίσκονται σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις. Σκοπός της είναι να αναλύσει τόσο την απόδοση της ιαπωνικής κουλτούρας μέσω αυτών, όσο και την έννοια του "dépaysement", δηλαδή την αίσθηση της χωροχρονικής μετατόπισης που βιώνει ο επισκέπτης, καθώς περιηγείται μέσα σε αυτούς. Μέσα από εκτενή βιβλιογραφική ανασκόπηση και μελέτη συγκεκριμένων παραδειγμάτων, αναλύεται η εξέλιξη των ιαπωνικών κήπων από τον πρώιμο Ιαπωνισμό στην αυγή του 19ου αιώνα, τη Βικτωριανή εποχή, τον Μοντερνισμό έως και τη σύγχρονη περίοδο. Παρουσιάζονται παραδείγματα κήπων όπως ο Ιαπωνικός κήπος του Albert Kahn στη Γαλλία και ο Ιαπωνικός Κήπος του Μπρούκλιν, που αποτυπώνουν την αρμονία μεταξύ της φύσης και του ανθρώπινου στοιχείου, καθώς και την πολιτιστική ανταλλαγή μεταξύ Ιαπωνίας και Δύσης. Η εργασία αναδεικνύει τη σημασία της διαπολιτισμικής ανταλλαγής μέσω των ιαπωνικών κήπων, ενώ τονίζει τον κεντρικό ρόλο του "dépaysement", που προσφέρει στον επισκέπτη την αίσθηση αποξένωσης από το γνώριμο περιβάλλον και τη μεταφορά του σε ένα διαφορετικό πολιτισμικό πλαίσιο.