Η εργασία πραγματεύεται τη διερεύνηση του χωρικού αποτυπώματος της αστικής εξέλιξης της Αθήνας στην περιοχή των Αμπελοκήπων με άξονα την οδό Πανόρμου. Αντικείμενο της έρευνας αποτελεί η ανάλυση της αστικής και κοινωνικής δομής της Πανόρμου, ως χαρακτηριστικού δρόμου μιας διαρκώς μεταλλασσόμενης αθηναϊκής γειτονιάς. Η ευρύτερη περιοχή μελέτης ορίζεται μεταξύ των οδών Πανόρμου, Τριφυλίας, Ευσταθίου Λάμψα, και Λ. Αλεξάνδρας και Λ. Κηφισίας. Η Πανόρμου, η οποία ως χάραξη αποτελεί ένα τεταρτοκύκλιο, μαζί με τη γραμμική Λουίζης Ριανκούρ συνθέτουν ένα σύνολο με πολυδιάστατο αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό χαρακτήρα. Ο αρχικός αγροτικός χαρακτήρας της περιοχής βιώνει την πρώτη μεγάλη περίοδο αστικοποίησης με την ανέγερση κτιρίων δημόσιας ωφέλειας. Η δεύτερη περίοδος ξεκινά με την έλευση των προσφύγων μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και η τρίτη μεταπολεμικά, με το κύμα εσωτερικής μετανάστευσης, με αποτέλεσμα τα μονώροφα και διώροφα να δώσουν τη θέση τους στις πολυκατοικίες που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1960 – 1980 με τη μέθοδο της αντιπαροχής.Η κοινωνική ζωή χαρακτηρίζεται από την έντονη αλληλεπίδραση των κατοίκων με τις μεταναστευτικές ομάδες, που κατέκλυσαν την περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες, και ενισχύεται από την παρουσία τους στους δημόσιους χώρους, όπως οι πλατείες, που λειτουργούν ως κέντρα κοινωνικής συναναστροφής. Η ιστορική και κοινωνική εξέλιξη της περιοχής συνοψίζει την αστική ιστορία της Αθήνας.