Το έργο με τίτλο Επίλυση του προβλήματος προγραμματισμού κρηπιδωτού γερανού (QCSP) με χρήση του αλγορίθμου βελτιστοποίησης σμήνους σωματιδίων (PSO) από τον/τους δημιουργό/ούς Dimakis Georgios-Rafail διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Γεώργιος-Ραφαήλ Δημάκης, "Επίλυση του προβλήματος προγραμματισμού κρηπιδωτού γερανού (QCSP) με χρήση του αλγορίθμου βελτιστοποίησης σμήνους σωματιδίων (PSO)", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2023
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.100391
Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στο κόσμο της σύγχρονης ναυτιλίας. Στο πρόβλημα προγραμματισμού κρηπιδωτού γερανού (QCSP) ,σκοπός είναι η δημιουργία ενός χρονοδιαγράμματος γερανών, το οποίο ορίζει μια ώρα έναρξης για κάθε εργασία σε έναν γερανό. Αρχικά, η θεώρηση αυτού του προβλήματος βασίζεται στην τεχνολογία των κρηπιδωτών γερανών. Γενικά, ένα κρηπιδωτό σύστημα γερανών αποτελείται από πολλαπλούς γερανούς τοποθετημένους σε σιδηροδρομικές γραμμές παράλληλα στην αποβάθρα. Από το πρίσμα της επίλυσης, στους βασικούς περιορισμούς για κάθε γερανό περιλαμβάνεται η διατήρηση της απόστασης ασφάλειας και οι διαφορετικοί χρόνοι ενεργοποίησης των γερανών. Αντίστοιχα, κάθε ελλιμενισμένο σκάφος προς εξυπηρέτηση διαθέτει μια σειρά εργασιών μεταφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων όπου κάθε εργασία διαφοροποιείται σε χρόνο εκτέλεσης και θέσης. Με άλλα λόγια, αποσκοπούμε σε μια βέλτιστη αλληλουχία αντιστοίχισης εργασιών με γερανούς εκμεταλλευόμενοι τα παραπάνω χαρακτηριστικά για την διαμόρφωση ενός προγράμματος εργασιών που ελαχιστοποιεί τον χρόνο διεκπεραίωσης τους. Για την επίτευξη των παραπάνω, χρησιμοποιείται ο αλγόριθμος Σμήνους Σωματιδίων (PSO) ο όποιος ανήκει στην κατηγορία των αλγορίθμων swarm intelligence.Η θεωρία πίσω από αυτόν τον αλγόριθμο βασίζεται στον ορισμό μιας λύσης ως σωματίδιο μέσα σε έναν χώρο. Επιπρόσθετα, ο μηχανισμός του αλγορίθμου βασίζεται στην δημιουργία ενός σμήνους σωματιδίων(λύσεων) σε ένα χώρο(διάστημα τιμών - χώρος λύσεων) και έπειτα την μετακίνηση του σωματιδίου μας(αρχική λύση) χρησιμοποιώντας τις θέσεις των άλλων σωματιδίων σε συνάφεια με τις εξισώσεις ταχύτητας και μετατόπισης για να φτάσει σε καλύτερη θέση(βέλτιστη λύση).