Το έργο με τίτλο Τοπία Εξάρσεων και Αποθέσεων: Μοτίβα αναγνώρισης του εδάφους στον Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής /\_\/ από τον/τους δημιουργό/ούς Miza Areti-Eirini διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές
Βιβλιογραφική Αναφορά
Αρετή Ειρήνη Μίζα, "Τοπία Εξάρσεων και Αποθέσεων: Μοτίβα αναγνώρισης του εδάφους στον Χ.Υ.Τ.Α. Φυλής /\_\/", Διπλωματική Εργασία, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά, Ελλάς, 2024
https://doi.org/10.26233/heallink.tuc.100355
Η παρούσα διπλωματική εργασία, εκκινεί από τον χώρο υγειονομικής ταφής (Χ.Υ.Τ.Α.) Φυλής, στο βορειοδυτικό αστικό περιθώριο της Αθήνας, επιχειρώντας εναλλακτικούς τρόπους συσχέτισης με το ακάθαρτο. Το τοπίο, προσεγγίζεται ως μια οριακή ζώνη εννοιολογικών και χωρικών αντιφάσεων, ανάμεσα σε εύτακτο και άτακτο, «φυσικό» και κατεστραμμένο, υπερτροφικό και ανορεξικό. Ένας ΥΠΕΡ-τόπος, σε συνθήκη διαρκούς εκτατικοποίησης και μετατόπισης των ορίων του, που την ίδια στιγμή που θεσπίζει το έδαφός του, ταυτόχρονα το ακυρώνει μέσω δύο αντίρροπων κινήσεων: της επιχωμάτωσης και της εκσκαφής. Η επέμβαση, αποσκοπεί σε ένανυπαινικτικό διάλογο μεταξύ εξάλειψης και προβολής. Οι δύο προτεινόμενες δομές, έρχονται να απαντήσουν στην κλίμακα της γύρω γης και στις εσωτερικές της διακυμάνσεις, μέσα από μοτίβα αναγνώρισης του αναγλύφου. Τοποθετημένες στα σύνορα των παλιών και των νέων εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων (Ο.Ε.Δ.Α. Λιοσίων, Ο.Ε.Δ.Α. Φυλής), που συγκλίνουν με τις παρυφές των όρων Πάρνηθα και Ποικίλο, δημιουργούν στο ενδιάμεσο ένα νέο κοινό έδαφος. Υιοθετείται, λοιπόν, μια λογική στην οποία τοπίο και κτίριο κατασκευάζονται με μια σειρά από ρυθμούς, παραγόμενους από τις έννοιες της λατόμευσης, της εκσκαφής και της συσσώρευσης. Πλήρες-κενό, αφαίρεση-αφθονία σε συμπλήρωση.